donderdag 26 september 2013

Bootjesbedevaart

Al dagen kent El Médano een afwisselend feestprogramma. Op het plein stopt zaterdagnacht - of noem je dat zondagmorgen - de band om 04.00 uur. Om 10.00 uur stroomt het volk weer toe, opnieuw in grootouderlijke kledij. Elke groep vissers rolt een boot op wieltjes mee. Zo’n vaartuig blijkt met twee winkelwagentjes en enige handigheid gemakkelijk te fabriceren.

Belangrijk is de aanwezigheid van een koelruimte en een opbouw-met-stookplaats. In de eerste ligt op ijs een flinke hoeveelheid vlees en vis, die in de loop van de dag op de tweede plek gegrild wordt. Op dit relatief vroege uur zijn de koks druk in de weer en gaat de drank rond. Ik tel 31 bootjes die met muziek dadelijk richting kerk gaan. Zondag 22 september, de dag van de achtste Romería Barquera, de Bootjesbedevaart van El Mëdano, gewijd aan de dorpspatrones Nuestra Señora de Las Mercedes de Roja.

Voorafgegaan door de Fanfarria Peña El Casco de La Orotava vertrekt het konvooi vanaf de zeezijde naar de kerk. En na de H. Mis van 12.00 uur gaat het weer richting water, nu mét het beeld van Maria, op hun schouders vervoerd door een groep jongemannen.

Voor Playa Chica drijft een aantal bootjes. In een daarvan zitten de eerder gekozen koninginnen. Het vaartuig dat met het beeld van Maria een tocht door de Baai van El Médano gaat maken, nadert het strandje. De dragers lopen door het water naar het kleine jacht waar hun last wordt overgenomen door de bemanning. Het talrijke publiek klapt, juicht Maria toe en roept ‘Viva’.

De boot koerst even naar een kleine pier waar de pastoor geholpen wordt om zonder loopplank aan boord te gaan. Opnieuw geklap. Een tocht door de baai volgt.

Na een klein halfuur komt het Mariabeeld weer aan land. Voorafgegaan door musici en een kleurrijke groep van ingewikkeld dansende mannen gaat de afbeelding weer richting kerk. De 31 bootjes zijn inmiddels gestationeerd bij het Plaza Roja. De scheepskoks werken zich weer uit de naad om de bemanning te voeden.

Het is vrolijk druk en op dit Rode Plein begint een orkest te spelen. Door de eeuwenlange sterke band van de Canarische Eilanden met de voormalige Spaanse kolonies aan de andere kant van de Atlantische Oceaan, heeft de muziek hier een sterk Caraïbisch karakter.

Om 18.00 uur verplaatsen boten en bemanning zich naar het centrale plein. De voorraad eten en drinken blijkt schier onuitputtelijk. Misschien dat er onderweg gefoerageerd is. Twee bands zorgen tot middernacht voor vrolijke muziek. Er wordt gedanst. De kermis draait. De tentjes en kraampjes hebben het druk. Het hardst werken de dames en heren achter de stookplaatsen. Wat een feest.

2 opmerkingen:

  1. Dag Harry,

    Mooi verslag! Het mooie aan dit soort processies is dat het bijna 1-op-1 een kopie is van oude Isis-processies die in het Romeinse keizerrijk weer razend populair werd. De mysteriegodin werd eveneens na een processie over land te water gelaten. Historicus-socioloog Keith Hopkins beschreef dit en veel ander moois onnavolgbaar in zijn eclectische studie A world full of gods.

    Prachtig die continuïteit!

    Groet,
    Pascal

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dag Pascal,

      Dank voor je reactie. Kennelijk gaat het hier om 'weer' een voorbeeld van de politiek waarmee het beginnende christendom bestaande 'heidense' tradities adopteerde met een eigen sausje. Verandermanagers zoeken ook vaak aansluiting bij reeds aanwezige gebruiken om ze vervolgens in te passen in de nieuwe 'orde'. Hasta la vista, Harry

      Verwijderen