Absoluut

Stel dat wat nu volgt over 100 jaar door taalarcheologen bestudeerd wordt. Zeker weten dat ze daar helemaal blij van worden. Absoluut. Het is een cadeautje, zeg maar. Ze ontdekken een eigentijdse woordenschat 2019! En zo’n vondst komt dan echt wel binnen, bij die onderzoekers.

Analyseren, uitpluizen, verklaren: ze zien hun droom uitkomen. Bij aanvang hebben ze nog helemaal zoiets van ‘dát gaat ‘m dus niet worden’. Halverwege komt het besef: 'dit avontuur leidt tot ontdekkingen die ons leven op zijn kop gaan zetten. Dit wordt echt een achtbaan, waarin we terecht komen. Of liever nog in een rollercoaster. Supermooi! Niets gebeurt zonder reden: dit hebben we verdiend!'

De reconstructie van het taalgebruik 2019 die zo optimaal mogelijk uitvoeren, bezorgt ze een tsunami van wow- en kippenvelmomentjes. ‘Echt helemaal te gek’, zullen velen zeggen. Stond zo’n ontdekking nog op hun bucketlist? Echt wel.

Hun conclusie luidt dat de auteur alles heeft gegeven en de woorden uit een authentiek gevoel op papier heeft gezet. Een opstelling waardoor de hij dicht bij zichzelf heeft weten te blijven. De naam van de schrijver is nog niet achterhaald; ... komt goed.

Duidelijk is hoe stevig de man - terwijl hij schrijft - achter de tekst in z’n kracht staat en z’n moment weet te pakken. Hij neemt z’n verantwoordelijkheid wanneer hij zich in de publieke discussie mengt die zo’n waarde lijkt te hechten aan het ‘volgen van je gevoel’.

Hun wetenschappelijk onderzoek leidt tot een publicatie. Perfect! Dat wordt dan genieten.

En de inhoud van die tekst? Gebakken lucht?

Ach ja, het is wat het is ...