Natuurlijk ken ik dat
verhaal van die vlinder die in het Amazonegebied wegwiekt, el Niño
veroorzaakt, daarmee stormen ontketent en de Maas buiten haar oevers laat
treden. Mijn stad Den Bosch ligt al dan niet toevallig aan de Maas en dankzij die hele keten zit Brazilië zo'n bietje 'om de hoek'. ‘Mondiaal denken’, houd ik me voor. ‘De wereld is
groter dan wat je ziet’. ‘Alles heeft met alles te maken’.
En bij de Bossche schutting
rond mijn reservaat duikt ineens Seasick Steve op. Tot 4 juli 2013 voor mij een onbekend
fenomeen, hoewel de persoon al sinds 1941 bestaat. Niet eerder heeft de wiekslag van welk vliegend beest dan ook hem onder mijn aandacht gebracht. 'Hij was bij DWDD", mailt een vriend. Zo zie je maar. Donderdag 4 juli figureert meneer in het
Cultureel Supplement van de NRC, geportretteerd als musicus bij het a.s. North
Sea Jazz. ‘Zeeziek Steven’: nooit van gehoord.
Op het internet scoort
zijn naam hoog. Eigenlijk is Seasick Steve - hij moet al kotsen in een
kano - nou ook weer niet zo lang bekend. Zo’n beetje vanaf zijn 65ste;
een feit dat mij nog alle hoop geeft.
De singer-songwriter blijkt
een curieus verschijnsel. Op de leeftijd waarop ik Latijnse stamtijden leerde -
do dedi datum - liep hij van huis weg. Een zwervend bestaan volgde waarin hij
niks en van alles deed. Ook was hij boerenknecht.
Daarvan zingt hij. En van
de liefde. Op zijn laatste cd ‘Hupcab Music’ valt dat allemaal te beluisteren.
Nog niet eerder hoorde ik een lied over de liefde voor tractoren. Wel over de ‘boerderieën’,
van de ‘Boertjes van Buuten’, hoewel zijn ode daar totaal niet op lijkt.
Seasick Steve zingt over
de wondere wereld binnen zijn agrarische thuisland. Waarbij de man zich
begeleidt op opmerkelijke gitaren, gemaakt van wieldoppen en sigarenkistjes.
Curieus.
Vanmiddag heb ik zijn laatste cd gekocht. Omdat de buren niet thuis waren, kon de volumeknop voluit.
Mijn favoriet? Een rustig lied: ‘Purple Shadows’. ‘Ingetogen’, zoals de jongedame
ongetwijfeld zou zeggen.’Ingetogen’.
En die vlinder? Seasick
Steve is al wat langer op pad en gisteren raakte hij mijn bestaan. Ik fluit de
melodie van ‘Purple Shadows’ op de fiets naar de stad. De kaas die ik daar op de Markt koop, smaakt ineens nog lekkerder.
Kijk en luister: http://www.youtube.com/watch?v=DlYGTQ2aAJU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten