Hollandsche meesters

En wat doen onze buitenlandse familieleden als ze hier zijn? Naar het Van Goghmuseum gaan. Of het Rijks: voor de Nachtwacht. Het liefst eigenlijk naar alle twee.

Dus zitten we op woensdagmorgen in de trein op weg naar typisch vaderlandsch cultuurgoed. Dit keer in Den Haag. Kijken of we daar de oude of nieuwe koningin kunnen zien. Wie weet. En bij het Binnenhof zouden we toch zomaar de eerste minister tegen het lijf lopen. Tjonge.  In elk geval staat het Mauritshuis op het lijstje. Nou ja, niet het pand zelf, want dat is wegens verbouwing gesloten. Daarom zullen we om de ‘Hollandse’ topstukken te kunnen zien, uitwijken naar het Gemeentemuseum Den Haag.

'Het meisje met de parel hangt daar'. Met die mededeling heb ik mijn Amerikaanse nichtje al lekker gemaakt. Misschien heeft ze de film gezien. 'En ook dat vogeltje dat op de kaft van Donna Tarts pas verschenen roman staat'. Nog zo'n uitspraak waarmee ik eigenlijk zeg dat zij als Amerikaanse ver af moet staat van onze iconen. Die lui uit de VS zijn immers cultuurbarbaren.

Geen idee waar dat idee vandaan komt. Voordat de Japanners en Chinezen met busladingen fotograferend door het oude Europa trokken, deden dat de Yankees. Het gerucht ging dat zij onder de Eiffeltoren tegen elkaar zeiden: 'If this is Wednesday, this must be Paris'. Een volk met een nationaal geheugen van net iets meer dan twee eeuwen, weet toch niks van hier. En een Amerikaan die bijvoorbeeld Latijn in zijn pakket heeft, lijkt me onvoorstelbaar.

Waar of niet waar? In de trein bevestigt mijn nichtje mijn idee. Zonder enige emotie of de behoefte om haar landgenoten te verdedigen. Voorstelbaar, want ze is eigenlijk een import-Amerikaanse. Met een uitstekende internationale vooropleiding in buitenissige gebieden alvorens zij met kennis van zaken haar toekomstige vaderland betrad.

Alleen al de architectuur van het Haagse gemeentemuseum maakt een visite de moeite waard. In de hal verwijst een pijl naar de afdeling waar de werken uit het Mauritshuis zo lang onderdak krijgen. Een introfilmpje maakt al direct duidelijk dat in deze periode van verbouwing en tijdelijke opslag een aantal werken is uitgeleend. Daartoe blijken Vermeers Meisje met de parel en Fabritius’ Puttertje te behoren.

Gelukkig zijn er nog genoeg iconen over voor de dame uit de States.

Na ons uitvoerige bezoek komen we op weg naar de uitgang door de souvenirwinkel. Daar ligt het boek van Tart, met puttertje. En het parelmeisje - waarvan de afbeelding in de loop der tijd op allerlei manieren is geïnterpreteerde - staat afgedrukt op een grote lucifersdoos en op servetjes. Makkelijk consumeerbare Hollandsche meesters.