De 'croquetas caseras' - in eigen keuken bereide kroketten - zijn overal te verkrijgen.
Het schap bij de slager ligt er vol mee. Ze zijn kleiner dan die van ons en je
kunt zien dat ze 'op de hand gemaakt zijn'. Hobbelig. Kroketten met ham, kip,
witvis, tonijn, kaas: ze zijn bijzonder populair en je vindt ze op elke
menukaart onder het kopje 'tapas'.
Die met tonijn ben ik erg op prijs gaan stellen. En inmiddels ben ik ze ook
zelf gaan maken. Het werk daaraan vergt nauwelijks de inspanning die mijn ma
vroeger op maandag aan de kroketten besteedde die ze van het 'uit de mond
gespaarde soepvlees' maakte. Ze was druk in de weer met bloem, bouillon,
paneermeel op een schoongeboend granieten aanrecht. De olie moest precies op de
goede temperatuur gebracht worden, anders barstten die knakkers open. Uiteraard
kon volgens mij niemand zo'n goede 'krekètte' maken als 'ons mam'.
De bereidingswijze voor de 'croquetas de pescado' of eigenlijk 'de atún' is
erg eenvoudig, zoals mag blijken. Je kookt wat (bloemige) aardappels van een
neutrale smaak en laat die afkoelen. De (uitgelekte) tonijn komt uit blik. In
een schaal worden piepers en vis (in de verhouding 1:1) zeer fijn geprakt en op
smaak afgemaakt met dille, zout en peper.
Op de hand worden de kroketjes gerold en daarna door paneermeel gehaald.
Een uur in de koelkast en dan de Airfryer in. In dit geval 16 minuten op 200.
In het vet kan ook, voor wie dat wil.
Variant: de dille vervangen door fijngehakte peterselie en/of kleine
stukjes ui (die een minuut of wat in de hete olie hebben gelegen) en een
losgeklopt ei toevoegen.
Op de tweede foto is het eindresultaat te zien. Wie met de Airfryer werkt,
weet dat de gepaneerde buitenzijde wat licht blijft. De smaak is echter
uitstekend.
En dan opdienen. Eventueel met een beetje mosterd-dilledressing. Lekker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten