Opmerkelijk is de 'onze' zoektocht naar de
oorsprong. Als kind verslond ik boeken met avontuurlijke tochten door onbekende
oerwouden of bloedhete woestijnen tijdens expedities op weg naar de plek waar
het allemaal begon. Langs de loop van de Nijl, bijvoorbeeld. Of die van de Amazone.
Stoere mannen waren weken onderweg terwijl ze extreem barre omstandigheden
trotseerden met niet meer bij zich dan inlandse dragers en lastdieren.
Uiteindelijk kwamen ze na het verlies van zoveel muildieren en het doorstaan
van haast bovenmenselijke ontberingen uit bij bron. Vaak bleek deze niet meer
dan een gat in de grond waaruit wat water opwelde. Naast vreugde en trots paste
op dat moment bescheidenheid, want machtig was de natuur die zo'n miezerig
waterloopje liet uitgroeien tot de machtige stroom die uiteindelijk uitmondde
in de zee.
Natuurlijk waren de ontdekkers blanke mannen met een Westerse achtergrond: De aanwezigheid van lastdieren was vanzelfsprekend. Evenals die van inlanders die - wederom als vanzelfsprekend - ook als lastdier fungeerden. En gids, want zij kenden oerwoud en woestijn op hun duimpje. Ze konden zien bij welke boom of plooi in het zand afgeslagen moest worden om in de goede richting te blijven. Dat wisten ze, omdat ze er al eens geweest waren. In afwachting van de ontdekkingsreiziger die zonder hun inbreng hopeloos zou verdwalen.
Ze kwamen niet in de boeken, die handige hulpjes. Het ging om Robinson Crusoe en niet om Vrijdag, de inboorling die zijn naam dankte aan het domme feit dat hij juist op de vijfde dag van de week gevonden werd.
De 'Vrijdagen' en de andere anonieme localo's hebben zich ongetwijfeld verwonderd over de ijver van de blanke speurders. Zelf wisten ze de bron en - in vergelijkbare ondernemingen - de hoogste bergop of de Noordpool feilloos te vinden. Al generaties lang. Geen hond die ernaar vroeg, tot Stanley en Livingstone langskwamen, naar ik aanneem.
De vraag naar het absolute en allesbeslissende begin kent veel varianten. Een aantal antwoorden is al gevonden, waarvan enkele zeer recent. Soms op plaatsen waar je dat niet zou verwachten, zoals bij supermarkt Jumbo, bijvoorbeeld. Want sinds afgelopen vrijdag - wat een toeval - weet ik dat ze daar 'brood met oorsprong' hebben. Mooi toch. Wie die oorsprong heeft weten te bereiken, blijft onbekend. Ik gok op een naamloze tekstschrijver.
(Wordt vervolgd)
Natuurlijk waren de ontdekkers blanke mannen met een Westerse achtergrond: De aanwezigheid van lastdieren was vanzelfsprekend. Evenals die van inlanders die - wederom als vanzelfsprekend - ook als lastdier fungeerden. En gids, want zij kenden oerwoud en woestijn op hun duimpje. Ze konden zien bij welke boom of plooi in het zand afgeslagen moest worden om in de goede richting te blijven. Dat wisten ze, omdat ze er al eens geweest waren. In afwachting van de ontdekkingsreiziger die zonder hun inbreng hopeloos zou verdwalen.
Ze kwamen niet in de boeken, die handige hulpjes. Het ging om Robinson Crusoe en niet om Vrijdag, de inboorling die zijn naam dankte aan het domme feit dat hij juist op de vijfde dag van de week gevonden werd.
De 'Vrijdagen' en de andere anonieme localo's hebben zich ongetwijfeld verwonderd over de ijver van de blanke speurders. Zelf wisten ze de bron en - in vergelijkbare ondernemingen - de hoogste bergop of de Noordpool feilloos te vinden. Al generaties lang. Geen hond die ernaar vroeg, tot Stanley en Livingstone langskwamen, naar ik aanneem.
De vraag naar het absolute en allesbeslissende begin kent veel varianten. Een aantal antwoorden is al gevonden, waarvan enkele zeer recent. Soms op plaatsen waar je dat niet zou verwachten, zoals bij supermarkt Jumbo, bijvoorbeeld. Want sinds afgelopen vrijdag - wat een toeval - weet ik dat ze daar 'brood met oorsprong' hebben. Mooi toch. Wie die oorsprong heeft weten te bereiken, blijft onbekend. Ik gok op een naamloze tekstschrijver.
(Wordt vervolgd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten