Bij CSI New York kwamen ze een moordenaar op het spoor door in zijn anonieme mailtje een typisch ‘Floridaans’ woord te herkennen. Dit leek me - vanuit mijn luie stoel aan deze kant van het water - een curieuze zaak, maar dat is het natuurlijk niet. (Overigens zou mijn oud-klasgenoot H. hier eerder ‘casueel’ dan ‘curieus’ gebruikt hebben.) Mocht ik mij ooit achter niet traceerbare berichtjes willen verschuilen, dan viel ik zo door de mand als Brabo. Wilt u een voorbeeldje? Voilà:‘Volgende week vrijdag zal ik mijn schoonbroer te grazen nemen. Om het voor een ongeluk te laten doorgaan, wacht ik hem op bij zijn kantoor. Gé is ondanks alles een punctueel mens die, zodra hij om 17.30 uur afgewerkt is, gelijk aanfietst. Een kwartier later passeert hij dan op zijn karretje de stille Zandse Baan waar ik hem met een gestolen SUV van de pad rijd. Ik laat hem voor lijk achter, maar wil nog wel 112 bellen. In het ziekenhuis komt hij natuurlijk op de intensive care terecht. Vanachter de raam mogen wij zien hoe hij er als een vergalde louw bij ligt. Hij krijgt vloeibaar en zijn geliefde friet lijkt nog ver weg. Inmiddels is hem ook bekend dat mijn zus van hem af gaat. Ja, ja, hij krijgt zijn trekken wel thuis. Zelfs zijn kinderen komen niet langs. Het bordje ‘Niet meer dan twee bezoekers tegelijkertijd aan één bed’, is dan ook volkomen overbodig: het zal er bij Gé echt niet met de benen buiten hangen.’
Voor de aspirant-speurneus: selecteer zeker drie brabantismen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten