Coglioni

Slechts een enkele stad is echt mooier dan Den Bosch; Bergamo is één van die uitzonderingen. Je komt er langs op weg van Milaan naar Venetië, maar waarom zou je afslaan? Familie is er min of meer bij toeval gaan wonen en 43 jaar nu ben ik er kind aan huis.

De bovenstad, de Città Alta, is een snoepje en die zoetheid kleeft ook aan haar als wij vrijdag 24 september na een flinke klim op San Vigilio staan: het hoogste punt. Nederland ligt een paar uur achter ons, de zon schijnt en het uitzicht is om lang bij stil te staan. Mijn reisgenote doet dat ook en beëindigt haar zwijgend schouwen met de vraag hoe de bouwers van deze oude vesting het panorama nu zouden beschrijven.

Deze vrijdag kent de bovenstad veel verstilde plekken. De achterzijde van de Cappella Colleoni vormt het decor voor een vergeten film van Vittorio De Sica. De voorkant aan de Piazza Vecchia is geanimeerd druk hoewel rond lunchtijd maar één kerkelijk gebouw open is: de Cappella Colleoni.

De Colleoni bezaten veel macht. Hun wortels zouden bij wijze van spreken teruggaan op de Romeinse god Hercules. Om die macht en kracht blijvend zichtbaar te maken, bouwde Bartolomeo Colleoni in de vijftiende eeuw deze kapel, dit mausoleum.

Het familiewapen weerspiegelt de enorme potentie van de Colleoni met de aanwezigheid van drie 'coglioni': 'Wij zijn mensen met kloten!' Bartolomeo zou er drie gehad hebben, maar net als dat verhaal van Hercules is ook dit een legende.

Bij het verlaten van de kerk leg ik, zoals duizenden voor me deden, bij het hek toch maar even mijn hand op het schild. Kijken of het dit keer helpt. Non si sa mai...