Lotsgeladen

‘Dingen komen op je pad’, hoor ik mensen zeggen. Als dat zo is, ga ik me toch zorgen maken. Vorige week zondag nog passeerden we te voet een moordplek (Zie Lot) en een week later op de skates het gehucht Moordhuizen. Waar fietsen we de volgende keer langs: een heel dorp of een stadje met de naam Dooijenburg?

Moordhuizen is een buurtschap in het Land van Maas en Waal, ten westen van Alphen (Gld.) In het voorjaar deed het zijn naam alle eer aan: een vos hielp zes ganzen naar de andere wereld, waarop sommige mensen om de dood van dat dier begonnen te roepen. Een gans maak je niet ongestraft koud, ook al zit dat in je natuur en kwamen ze zomaar op het pad van Reintje.

‘Nomen est omen’, ook al zo’n lotsgeladen uitspraak. Mensen die De Peuter heten, mogen dus niet langer dan anderhalve meter worden en de familie De Reus zeker niet kleiner dan dat. De Prins moet kussend in een kikker veranderen en De Wit zal nooit langer dan een minuut in de zon kunnen liggen.

Moordhuizen is ook niet door het lot voorbestemd. Op oude landkaarten staat het aangeduid als Moethuijsen. Moet zou net zoals moorter, morter, mortel verwijzen naar drassige grond. Zo dicht bij de Maas gelegen lijkt dat logisch. Moethuijsen zou ten tijde van de Tachtigjarige Oorlog in 1576 bezocht zijn door losgelagen soldaten uit Lith en Varik. Daarop doodden de bewoners in de nacht van 26 februari maar liefst 12 plunderende en rovende rabauwen. Je zult je onderweg in je leven niet ongestraft aan het bezit van een ander vergrijpen, ook al is dat je bron van inkomen. Wie weet kreeg Moethuijsen in die gewraakte donkere uren zijn huidige naam.