Sinds enige tijd timmert het begrip ‘narratief landschap' aan de weg. Na de ‘narratieve film’, het ‘narratieve verhaal’ (!) en de ‘narratieve dans’, lijkt dat een volgende loot aan de ‘narratieve boom’. Een narratief landschap vertelt het verhaal van de dingen die bij hebben gedragen zijn wording. Natuurlijk doen al die landschappen dat, maar het ene is wat welbespraakter dan het andere of heeft domweg wat meer te vertellen.
Het Bossche Broek is een narratief landschap, zeker sinds er recentelijk wat spraakmakers verschenen zijn in de vorm van metalen markeringen. Ze brengen voor de wandelaar in beeld tot hoever toentertijd het vrije schootsveld rond de versterkte stad moesten reiken. De Vestingwet van 1874 hief deze verplichting op. Zoveel decennia later verhaalt het Bossche Broek met deze grenspaaltjes over zijn militaire geschiedenis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten