De duim van de slager

Vanmorgen - even op de fiets naar het centrum - kwam ik er al drie tegen: partners van me. Althans, dat wilden ze me doen geloven. De eerste stond gewoon langs de straat. 'Uw partner in koeltechniek'. 'Nou, die kies ik zelf wel uit', dacht ik. Bij de Diezebrug ronkte voor het stoplicht 'Uw partner in groente & fruit' en tot besluit was er nog 'Uw partner in logistiek'. 

Ooit vond ik dat partnergedoe een leuke vondst. Wie 'm op zijn/haar naam heeft staan weet ik niet. 'Zal wel uit Amerika komen', murmel ik terwijl ik mijn fiets in het rek zet bij de sportschool. 'Uw partner in energie'. Grapje. Overigens staat daar op dat moment een wagentje geparkeerd met het opschrift ‘Meer dan bouwen’. Ook ooit trendy, dat ‘meer-dan-syndroom’. Doet me altijd denken aan een gedicht van de Bossche dichter Hans Vlek waarin de slager en passant zijn duim in de gehaktmolen meedraait: ‘Meer dan vlees’. Zoiets dus.

Na afloop weer richting huis passeer ik het gebouw van wat nog steeds 'de PNEM' genoemd wordt en nu Essent heet. Op de communicatieafdeling daar vonden ze 'Uw partner in energie' zeker oubollig en werd het 'Essent levert'. Toen ik dat voor het eerst las, heb ik de hele avond zitten grijnzen. Wat een onnozelheid.

'Essent levert' blijkt bij een besmettelijke ziekte te horen. Net zoals 'Carglass repareert'. Voor mij zie ik hoe binnenkort bij mijn kapper op de ruit staat: 'Laurent knipt' en iets verderop 'Daniël bakt brood' en bij de kroeg 'Mark tapt'. Als dat gebeurt, is de onnozelheid tot norm geworden.

Dat Essent levert, is ze maar geraden ook. En als Carglass niet repareert, krijgen ze een steen door de ruit. Uiteraard verkoopt een slager vlees en een visboer vis. Da's net zo vanzelfsprekend als een bank een kluis heeft. Dat staat daar toch ook niet op de muur: 'Bij ons is uw geld veilig, want wij hebben een kluis'.

Dat voorbeeld heb ik uit een college van prof. dr. Cees van Riel. 'Met een generiek element maak je geen reclame'. Kennelijk heeft een roedel tekstschrijvers Cees' opmerking gemist. Volg eens een cursus, dames & heren. Trek je reet los van de stoel achter mobiel en tablet en loopt niet slaafs en gemakzuchtig achter elk modeverschijnsel aan. Beter nog: doe een serieuze vakstudie.

Met mijn pa stond ik eeuwen geleden in het beeldenpark van Kröller-Möller op de Veluwe. We observeerden een metalen werk waaraan uren laswerk af te lezen viel. ‘Die vent heeft veel te veel zuurstof gebruikt’, zei pa. De ex-smid liet zich niet bedotten door deze bellenblazer.

Vakmanschap en kunst: een interessante combinatie. Van copywriters en aanverwanten verwacht ik in de eerste plaats vakmanschap; kunst kan altijd nog. Dus vier het volgende personeelsfeestje in Den Haag met een lang bezoek aan het Mauritshuis. Hangt nokvol met vakmanschap.