Die taalvlagen zijn op de sociale media
gemakkelijk vast te stellen. Neem bijvoorbeeld de berichtjes op Facebook. Deze zijn kort en noodgedwongen dus vaak in telegramstijl. De auteurs drukken zich
uit in snel herkenbaar taalgebruik, doorspekt met populaire termen. Oké,
absoluut, genieten, super, komt helemaal goed. En nu 'zin in'.
Die laatste - ook wel 'heb ik zin in' - vormt een
uitroepteken achter de boodschap. Bijvoorbeeld: 'Op weg naar Uitmarkt A'dam.
Zin in'. Hoezo 'zin in'? Lijkt me vanzelfsprekend, anders ga je niet. Waarom
dan toch opgeschreven?
Zo'n taalbubbel maakt ook elke nuancering
onmogelijk. 'Zin in' kan op niks anders wijzen dan enthousiasme voor de zaak. Tegenzin is
onmogelijk: 'Op weg naar familiedag. Zin in'. Echt waar?
Onderstrepen dat je zin hebt in wat gaat komen,
past bij 'genieten'. Nog zo'n allesreiniger. Veelvoorkomend in de vorm van een
reactie op een boodschap-plus-selfie als 'Met Eefje op terrasje in Maastricht. High
tea. Wit wijntje. Zin in'. Dan komt uit de volgers de aanmoediging: 'Genieten'. Of
'Genietuh...' En als de varianten op zijn, is er nog 'Enjoy'.
Zo. Nu dit nog even posten en dan lekker hardlopen-op-zondag met maatje Paul. Helemaal zin in!
Zo. Nu dit nog even posten en dan lekker hardlopen-op-zondag met maatje Paul. Helemaal zin in!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten