Stadsopera Jheronimus (1); spektakel aan de Maas

Wil Den Bosch nu ook al op Verona gaan lijken? Wie weet. In elk geval komt er in 2013 nóg een opera. Eentje van eigen bodem dit keer: Stadsopera Jheronimus. De première is op 7 december a.s. En dan niet vóór het Theater aan de Parade, maar gewoon binnen. Op vertoon van een kaartje, dus. De repetities beginnen volgende week weer en zo langzamerhand wordt het toch wel serieus.

Ik heb al van een soortement ‘sneaky preview’ mogen genieten. Naast de componist gezeten, met uitzicht over de Maas. Ik was d'r op de fiets naar toe gereden. Over de Empelse Dijk. Terwijl de muziekmeester zong, humde en de tonen uit zijn computer liet komen, zag ik boven het water scène na scène over het toneel gaan. Het libretto kreeg ineens handen en voeten: ik raakte onder de indruk. En overtuigd.

Zoals gezegd wordt het nu dus serieus.

De makers brachten mij in een prettig spagaat. Lenig ben ik niet, dus hou het maar op een emotionele spreidstand. Rustend op het ene been, voelde ik de dramatiek die bij een opera hoort. Daarbij passen zinnen als: ‘Jheronimus vertaalt de binnenwereld van de raadselachtige schilder Jeroen Bosch. Hij worstelde toen met goed en kwaad, met hemelse heerlijkheid en helse verleiding. Dat gegeven vormt het decor van nu voor het verhaal rondom de gevierde actrice Aleid’.

Vervolgens verplaatste ik het gewicht naar de andere kant: die Aleid blijkt een BN’er. Geen eendagsvlinder uit een soap of reality show, mooi niet: eentje uit de eredivisie. Ga naar de Chinees, lees onder het wachten de bladen die daar ter verpozing liggen, en je komt ze tegen. Weer terug in haar geboortestad, en ik citeer: ‘kan de verafgode Aleid op het hoogtepunt van haar roem een gevecht met haar verleden niet ontwijken. Privé-demonen doemen op’. Kijk, een mens van vlees en bloed. De vraag is kennelijk of ze ruggengraat heeft, want (citaat) ‘wordt het trio seks, drank en drugs ook háár eindstation? Waarheen voert Aleids zoektocht door Den Bosch?’

Tijdens een college ‘Hedendaagse Literatuur’ zei de docent: ‘De meeste romans beschrijven een zoektocht’. Hij plaatste dit als een-opmerking-terzijde, om daarna over te gaan naar het assortiment vertelperspectieven. Misschien kwansuis gezegd, maar ik ben die opmerking nooit meer kwijt geraakt. En Aleid, de BBN’er, máákt die tocht. En ik kijk daarnaar en ervaar van linker- tot rechterbeen: dramatiek, meeslepende ontwikkelingen, eeuwige waarden, alledaagse voorvallen, lokale herkenbaarheid, symfonieorkest, fanfare, humor.

Tijdens die ‘sneaky preview’ heb ik constant mijn verwachting, mijn vooronderstellingen bijgesteld. Verbaasd kijkend naar het spektakel aan de Maas. Dat is het: ‘De Stadsopera is een Nederlandstalig spektakel, met een speels regionaal accent. Eigentijds, lichtvoetig met een hoog kijk-, luister- en verbaasgehalte’.

Meer over de Stadsopera Jheronimus vind je op http://jheronimus.net/