Het Bossche Broek is vanaf ons huis een ‘boogscheut’ weg. Om er te komen, moesten we lang een omweg maken vanwege de Dommel. Sinds er bij de Vughterbrug een handveer ligt – De Moerasdraak – voert dat vehikel ons rechtstreeks naar de ‘tuin van Den Bosch’.Zo ook op maandagmiddag 28 november. De zon schijnt, er staat nauwelijks wind en op ‘het warmst van d’n dag’ (9°C) draai ik mezelf naar de andere kant van de rivier. Ik volg een hobbelige steenweggetje en sla dan rechtsaf een zandpad in. Eerder trof ik daar twee zwerfkeien aan, elk met een ingehakte poëtische tekst. Geen idee wie daarvoor gezorgd had.
Een halfuur later heb ik het verste punt bereikt: de PTT-plas. Daar ga ik de dijk op, richting beginpunt. Die PTT-plas lijkt op een groot wiel, achtergebleven na een doorbraak van de Dommel. In werkelijkheid is het water ontstaan door zandwinning. De naam herinnert aan de tijd waarin de plas gepacht werd door de hengelsportvereniging van de PTT. Een soortement secundaire arbeidsvoorwaarde voor de ambtenaren van het Staatsbedrijf der Posterijen, Telegrafie en Telefonie. Dat icoon bestaat niet meer en het vissen lijkt me ook tot stilstand gekomen.
Aan de Vughterzijde van de PTT-plas blijkt inmiddels een derde zwerfkei te liggen. Ik lees dat het gedicht over het beleg van Den Bosch in 1629 geschreven is door Albert Hagenaars. Ik pak mijn iPhone, maak wat foto’s en heb in een mum van tijd des poëets naam gegoogeld. Thuis maar verder lezen.
Op de dijk langs de Dommel heb de zon in de rug. Het is aangenaam warm. Halverwege loopt een struinpad naar rechts. Inene liggen daar ook al twee beletterde keien. Gekker moet het niet worden. Welke reïncarnatie van Klein Duimpje strooit toch met die dingen? Of is het toch de Goedheiligman? Eén van die stenen heeft de vorm van een hart. Ik lees: ‘hoeven en billen kussen de krokusjes/in de voortuin van Den Bosch/grazen reeën/schichtig, snel en wendbaar/net als de hazen en wij tweeën/vinden ze elkaar’. Bedenk zelf maar waar leestekens zouden kunnen staan.
Een stukje verder zet ik mezelf weer over. Zijn alle gedichten van één en dezelfde auteur? Na enig gegoogel begrijp ik dat de stenen onderdeel zijn van het project ‘Poosplaatsen langs de Dommel’. Initiatiefneemster is Pien Storm van Leeuwen, die al meer van dit soort activiteiten op haar naam heeft staan. Zij heeft een reeks dichters gevraagd een bijdrage te leveren. Dat moet meer dan vijf keien opleveren. Uiteindelijk begrijp ik dat het er twaalf zijn of moeten worden. Toch eens op zoek gaan naar de rest van de verzameling gedichten.
Over dit kunstproject: http://www.sint-michielsgestel.nl/single-evenementnieuws/artikel/13377/59/?cHash=90a7d7fc986b18f7c648ea45ec01097d
Geen opmerkingen:
Een reactie posten