Chalabre

Oostelijk van Toulouse wordt ter hoogte van Pamiers het uitzicht groots. In de verte de Pyreneeën. Een halfuur later volg ik de borden richting Chalabre, waar ik de komende week zal verblijven.

Het land van de Katharen', was de opmerking van een Frans echtpaar waarmee ik eerder die middag onderweg een praatje maakte. Na zoveel eeuwen spreken deze aanhangers van een zekere geloofsrichting nog steeds tot de verbeelding. Ze hadden andere ideeën over het hiernamaals dan de door het centrale gezag gesteunde Kerk. Een zware vervolging werd hun lot. Toen ik hier tweeëneenhalf jaar geleden was, beklom ik de Montségur om er de resten van het oude kasteel te bezichtigen. Een stralende dag vlak voor Oud en Nieuw met een geweldig overzicht vanaf de steile hoogte.

Het stratenplan van Chalabre is dat van een Monopolybord. Centraal punt is de carrévormige markt, die met een houten dak bijna geheel overdekt is voor de handel die daar plaatsgevonden moet hebben. Daar omheen staan wat rijen huizen, afgesloten door een vierkant van straten. Dit kwartet had voor het gemak vernoemd kunnen zijn naar de windstreken. Veel doorbuigende platanen en geparkeerde auto's. Twee cafés waar ook een dagmenu geserveerd wordt, een hotel dat kennelijk met subsidie aan de praat blijft en verder winkels voor brood, groente en vlees. In de zomer doet het veel levendiger aan dan in de winter.

Geen wifi in het voormalige klooster waar ik verblijf. Ik maak een paar dagen gebruik van de verbinding bij de VVV-vestiging. Als die het laat afweten, verwijst de beheerder me naar Café de la Paix. Dat betekent twee vliegen in één klap: drank en internet. Je kunt maar ergens aan verslaafd zijn.