Limoux

Het plaatsje Limoux ligt op 24 km van Chalabre en ik bereik het langs een bochtige weg die eerst de klim naar een hoogte van 650 m inhoudt. Daarna volgt een langzame afdaling langs wijngaarden. Uit dit heuvelende gebied komen de Crémant en de Blanquette de Limoux vandaan. Het landschap met zijn cipressen en typische gebouwen doet aan de Provence en Umbrië denken. De Romeinse erfenis wordt slechts af en toe onderbroken door een huis dat overal in dit land zou kunnen staan.

Het is hier een mooie hoek van Frankrijk. 'Ung bong coeng', zoals dat in het zuiden klinkt. Sommige opschriften zijn in het Occitaans om het 'authentieke' karakter van een activiteit of product de accentueren'. Deze taalgroep kent een aantal varianten en vertoont verwantschap met het Catalaans. De oudste generatie zou het volgens onderzoek regelmatig spreken.

Limoux was onlangs startplaats voor een rit van de Tour de France. Allerlei versierselen in de straten herinneren hier nog aan.

Het stadje is gebouwd aan weerszijden van de Aude. Van de oude textielindustrie is nauwelijks nog iets aanwezig. Wijn is nu van economisch belang. Ik maak een wandeling langs het water, passeer een brug, loop langs het Pianomuseum dat zich in een oude kerk bevindt en keer weer terug naar de andere kant van de rivier. Na een kort bezoek aan de kerk van Saint Martin de Limoux kies ik aan het centrale plein een terras uit voor de lunch. Het is 33° C. en ik geniet van de aangename sfeer. Morgen reis ik verder via Barcelona naar Valencia.