‘Waar staat hier
eigenlijk de kerk?’, vraagt mijn oudste zus als ze begin september een week bij
me logeert. ‘El Médano heeft in elk geval een kapel’, antwoord ik in het besef
dat die kleine ruimte met dertig bezoekers afgeladen vol zal zitten. Zou er
elders nog een godshuis staan en heb ik dat zomaar over het
hoofd gezien? De petieterige kapel dateert uit 1899, gebouwd door Antonio Martin Siera. In die tijd was het hier niet meer dan een gehucht. Afgelopen winter zag ik een ansichtkaart en tot mijn grote verrassing bleken de vissersbootjes hoog op een stuk zand te liggen waar nu het centrale plein is. Op en voor deze ruimte speelt zich dagelijks een belangrijk deel van het dorpsleven af.
Als mijn zus weer in
Nederland is, bezoek ik op weg naar de supermarkt de oude gebedsruimte. Een
beeld van Nuestra Señora de la Merced de Roja bevindt zich hoog achter het
altijd. Deze Maria is de patroonheilige van El Médano. Links en rechts van haar
haar staan in totaal zes modelbouwschepen met bolle zeilen.
Buiten loop ik naar een
open betonnen toren met bovenin twee luidsprekers. Geen luidklok. Dan valt me
het houten kruis aan de voet op. Is het functionele gebouw achter het hek een
kerk? Het parochiehuis of de plaatselijke bibliotheek? Het oogt ‘jaren ‘70’. In
het kastje hangt informatie over de a.s. vieringen en het Mariafeest. Kennelijk
de ‘nieuwe’ kerk. De toegangspoorten blijken op slot. Opmerkelijk.
Spanje is sterk
veranderd sinds ik dit land begin jaren ’80 voor het eerst bezocht. Trouwen
voor de kerk is niet vanzelfsprekend meer. Afgelopen winter las ik in El País
de cijfers over het laatste decennium. Ik heb ze niet paraat en mij staat bij
dat de breuk met het verleden enorm is: het burgerlijke huwelijk heeft veel
terrein gewonnen. Bovendien blijkt ook het kerkbezoek op zondag is al een tijd
op zijn retour. Toch wordt het land als katholiek beschouwd.
Gold 35 jaar geleden nog
het verzoek aan de noordelijke zonaanbidsters om respectvol om te gaan met de
lokale zeden en niet topless te zonnen, inmiddels liggen de lokale dames aan
het textielstranden er minimaal gekleed bij. Ook hier. En op het Playa de la
Tejita waar bloot toegestaan is, worden de Spaanse billen sneller bruin dan die
van mij.
Al dagen wordt gewerkt
aan de voorbereiding van het grote feest van de patrones van El Médano. Op de
Plaza Mayor staat een podium dat deze week nieuwe coulissen en een soortement
catwalk kreeg. Sinds vanmorgen is met bamboe vlechtwerk een cordon voor
stalletjes gecreëerd. De al aanwezige draaimolen en mobiele churreria krijgen
gezelschap van collega’s.
Zojuist het ik het
programma bij het VVV gehaald. Vanaf morgen 14 tot en met 24 september staan er
acht evenementen beschreven. Donderdagavond wordt de Koningin gekozen, het
mooiste meisje van het dorp. Het verband met het Mariafeest ontgaat me even.
Wie weet kom ik dat de komende tijd nog aan de weet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten