Alcázar

In sommige gebouwen ligt het verleden op bijzondere wijze opgeslagen. Bijvoorbeeld binnen een archief dat bol staat van de documenten. Ook het Alcázar van Sevilla bezit heel wat gegevens over 1000 jaar van de lokale en de Spaanse geschiedenis. En wel in steen. Kenners kunnen namelijk van elke muur of poort aflezen op welke pagina we zijn.

Van een eerder bezoek aan dit enorme complex kan ik me weinig herinneren. Hebben de afgelopen tien jaren zo'n eroderende werking gehad op mijn hersenen? Moet dat me ongerust maken? In elk geval stap ik op 15 november met blije verwondering rond binnen deze verdedigbare plek.

Meer Spaanse steden kennen een Alcázar, zoals Toledo en Jerez de la Frontera. Een versterkte post, een fortificatie waarbij het woord herinnert aan de Arabische periode die duurde van 711 tot 1492. Overigens was ten tijde van dat tweede jaartal het grootste deel van het schiereiland (soms al eeuwen) weer in christelijke handen.

Qua bouwstijl vormt het Alcázar van Sevilla een allegaartje. Om de grote tuin te bevloeien, benutten de Arabieren het Romeinse aquaduct. Heel wat patio's kennen vijvers, waterloopjes en fonteinen. De hoefijzervormige bogen, ranke bogen en gestileerde ornamenten zijn of uit de Arabische periode, of uit de daaropvolgende christelijke tijd die aanvankelijk veel oosterse elementen overnam. Het verschil zie ik niet. In elk geval contrasteert de fijne vormgeving sterk met de latere elementen die volgens de begeleidende tekst 'de Castilliaanse stijl' vertegenwoordigen.

Karel V die in Granada met het lichtvoetige Alhambra lomp omsprong, heeft ook hier in Sevilla bouwkundig ingegrepen op het Alcázar ter ere van zijn huwelijk. Een voor hem memorabele plek aangezien zijn grootouders van moederszijde er plannen smeedden voor een tocht naar India, uit te voeren door Columbus.

Na Karels tijd werd het de residentie voor vele generaties vorsten. Ook voor het huidige koningshuis en de betreffende ruimtes vallen met wat bijbetaling te bezichtigen.

Tegen 14.30 uur ben ik het geslenter moe. Boeiend. Misschien beklijven de indrukken dit keer langer. Hoe dan ook tijd om de draad van de route Tapa y Jerez weer op te pakken. Casablanca en Infante weten aan de traditionele keuken een smaakvolle tint te geven met respectievelijk aardappeltortilla met whisky en gehaktballetjes met pittige aardappel.

In de late avond volgen in de buurt van het hotel nog twee adressen. Wat een initiatief, die tapa- en sherrytoer. Heerlijk, en dat voor een prijs van ongeveer €3,00 per combinatie. Ik heb nu 12 adressen gehad. Zo'n 20% van de deelnemende adressen. Zaterdag volgen er nog wat en daarna zal de rest moeten wachten tot de editie van volgend jaar. Zondagmiddag gaat het richting El Puerto de Santa María voor een serieus studieprogramma.