Verrassend eiland

In oktober 2013 maakten we in surfcafé Veinte04 kennis met de ecologische witte wijn van Frontos. Deze bleek in geen enkele winkel in El Médano verkocht te worden. Onlangs dronken we die wijn opnieuw en wat dagen later knarden we in de huurauto de berg op richting wijnboer. Bodega Frontos is sinds 22 februari 2003 in bedrijf als particulier bezit van de familie Luengo; de aanplant staat op percelen tussen de 600 en 1.600 meter hoogte. De Luengo’s zijn ook de eigenaren van een wijngoed in het verder- en hogerop gelegen Vilaflor. Voor het bezoek aan Frontos moesten we naar het gehucht Los Blanquitos, gemeente Granadilla de Abona in het zuiden van Tenerife.

Als we daar op maandagochtend 20 oktober 2014 arriveren, maken de gebouwen een zeer goed verzorgde, moderne en tegelijkertijd gesloten indruk. Er loopt een forse witte hond rond die zich door mij als niet-beestenliefhebber gewillig laat aanhalen. ¿Dónde está el jefe?, vraag ik bij herhaling. Deze poging om ‘Waar is het baasje?’ in het Spaans te vertalen - eigenlijk had ik ‘el amo’ moeten gebruiken - leidt in elk geval tot de komst van een jongeman die op het bedrijf blijkt te werken. Daarna verschijnt een wat oudere heer die de eigenaar is, ‘Althans’, zegt hij, ‘Éen van de tien, want we zijn met dat aantal broers en één zus’.

We kopen een doos Vino blanco ecológico en maken een afspraak voor een rondleiding met proeverij op donderdag de 24^ste om 11.30 uur.

Op de afgesproken dag is aan zee is de temperatuur al aardig op weg in de richting van de voorspelde 36°C als we bij het hoger gelegen en daarmee frissere Frontos uitstappen voor de ‘cata de vinos’. De medewerker die we eerder ontmoetten, maakt zijn ontbijt af en neemt ons mee naar de verschillende ruimtes waarin het vinificatieproces plaatsvindt. Daarbinnen heerst het hele jaar door een temperatuur 16ºC. Deels doordat een part onderaards is, deels door de duurzame, energiebesparende architectuur.

Dan komen in een typische ton- en torenvormige omgeving waar de te proeven wijnen een voor een op tafel. Van wit naar rood, elk met een eigen verhaal over de gang van druif naar drank. Een ‘lekker’ uurtje. Tegelijkertijd blijkt opnieuw hoe het oog voor detail van de eigenaren ook bij dit onderdeel garant staat voor een goed verzorgd ‘uiterlijk’. Alles klopt: de presentatie door de medewerker, de aankleding, de herhaling van het logo. Dat laatste blijkt een harkachtig werktuig te zijn uit de tijd van de Guanches. Dit instrument van de oorspronkelijke bewoners van de Canarische eilanden staat omgekeerd afgebeeld op flessen, dozen, ruiten etc.

De eerder ingeslagen Blanco seco ecológico die in El Médano staat, is nog lang niet op. We besluiten de voorraad aan te vullen met een dozijn flessen van de kruidig smakende rode Baboso negro. Vóór gebruik gaat die thuis even de koelkast in: aanbevolen drinktemperatuur 16º-18ºC. Lekker. Tenerife blijft ook na zoveel bezoeken een verrassend eiland.