Strijp-S

Eindhoven is een conglomeraat van dorpen. Er zijn nog steeds inwoners die vinden dat het Gestels, Woensels of Strijps verschillend klinken. Het is uiteraard vooral de ontwikkeling van Philips geweest die voor de samenklontering zorgde plus en passant zijn stempel drukte op de stad. Ook in bouwkundig opzicht.

Op 25 januari bezoek ik Strijp-S, onderdeel van Strijp waar Philips zich in 1918 vestigde. De mensen volgden het werk: het Drents Dorp en het Philipsdorp ontstonden. Volgens planning zal dit stadsdeel tussen spoor, Beukenlaan, Kastanjelaan en Glaslaan in 2020 een nieuw aanzien hebben, met behoud van markante kenmerken. Niet in zijn omvang, maar wel in de ambitie doet het project me denken aan de ‘herwaardering’ van ’t Eilandje, aan de rand van Antwerps centrum.

Inmiddels is de mensheid erachter gekomen dat een samenleving niet ‘maakbaar’ is. Mogelijk kun je wel condities creëren waaruit iets ‘vermakelijks’ ontstaat. Dat bedenk ik me althans wanneer ik in een gedeelte van de zogenoemde ‘Hoge Rug’ door de ruimte loop waar een zalenverhuurbedrijf zit. Dit woord raakt wel de kernactiviteit, maar niet de kwaliteit en uitstraling van die onderneming. Ik ben onder de indruk en dat wil wat zeggen: in de loop van de jaren heb ik in heel wat grauwe vergaderruimtes mogen dan wel moeten verblijven. Hier is lichtheid troef, wat niet zo vreemd lijkt in een voormalige werkplaats van een lampenfabrikant. Een aantal overlegruimtes is ingericht door kunstenaars en dat maakt het bestaan als vergadertijger ineens benijdenswaardig.

In een lange open hal zitten mensen achter computers, maar dan wel op de manier alsof ze er even hun pauze houden: het nieuwe werken. Werken op Strijp-S wordt opnieuw een belangrijke activiteit. Zo zullen zich in het voormalige NatLab de wizzkids vestigen, de toppers op het gebied van ‘media’. Verder is er ruimte voor wonen&werken en natuurlijk wonen. Statige allees vormen de verbindende zones. Nu al rijdt er een bus, waarvoor bij nadering alle lichten op rood gaan. Werk-in-uitvoering. Ambitie per vierkante meter.

Strijp-S, een voorbeeld voor herinrichting. Vlissingen krijgt het Scheldekwartier op het terrein van de voormalige Scheepswerf De Schelde. Ook daar blijven oude industriële gebouwen en constructies voor beeldbepalende elementen zorgen. Het verhaal is er al, nu de mensen nog. In Nijverdal zijn plannen voor het gebied dat de Koninklijke Textielfabriek Ten Cate verruilt voor een nieuwe vestiging. Herbestemming, een tweede leven voor wat eerdere generaties bouwden. Met wat humor doet het denken aan de reclame die adviseert om je oude schoenen gewoon naar de schoenmaker te brengen, want ze kunnen nog lang mee.

Strijp-S: ‘Geschiedenis schrijft geschiedenis voor de toekomst’.