Waterwacht

Ook ik sta in deze barre tijden paraat. Als echte jongen van Jan de Wit ken ik mijn burgerplicht en dus heb ik alles opzij gezet voor de toekomst van mijn vaderland. Eén ding is zeker: ook deze keer zullen wij overleven. Zoals mijn metingen aangeven, zal morgenmiddag het water onder de Vughterbrug 18,3 cm hoger staan dan nu, waarna het peil langzaam maar zeker naar zijn oude niveau zal terugkeren. Pas dan zal ik met een gerust hart mijn bed kunnen opzoeken.

Zoals vorig jaar in januari heb ik ook nu een beperkte waterbewaking ingesteld. De Dommel die onze wijk scheidt van de eigenlijke stad, treedt rond deze tijd traditioneel buiten zijn oevers. Dit levert bijzondere lastige situaties op. Voor mij voldoende reden om elke drie uur op vaste punten de situatie nauwgezet in kaart te brengen. Daarvoor heb ik een zogenaamd digitaal watervolgprogramma ontwikkeld dat ik ter plekke op mijn laptop van de laatste gegevens voorzie.

Om duidelijk zicht te krijgen op de situatie hier, adviseer ik u om er maar even de kaart bij te halen; Google Maps bijvoorbeeld. In ons kwartier hebben de hondenbezitters namelijk een alternatieve uitlaatroute ontwikkeld, aangezien het jaagpad tussen de Vughter- en de Willemsbrug grotendeels door het water overstroomd is. Ook de houten vlonder met leuning die 'lopend' onder Willemsbrug de verbinding maakt met de Westwal, is uit de vaart genomen, om die woordspeling maar eens te gebruiken. Het zeventiende-eeuwse hoornwerk tussen beide oeververbindingen staat nauwelijks nog droog, maar dankzij de aanwezigheid van verhoogde houten paden, is voetverkeer nog mogelijk.

Mij grootste zorg gaat uit naar het voetvéér. Dat maakt de oversteek mogelijk van de Vughterweg naar het Bossche Broek. Van deze verbindende factor die naar de naam ‘Moerasdraak’ luistert, wordt druk gebruik gemaakt door wandelaars en joggers. Heel wat van deze sportievelingen zouden werkelijk kilometers om moeten lopen wanneer het pontje aan de ketting gaat. Bijgaande foto laat zien hoe twee joggers vanmiddag tijdens mijn inspectieronde van 16.00 uur de oversteek nog konden maken.

Om 19.00 uur ga ik weer op pad. Eigenlijk heb ik nu al geen rust meer in mijn kont, maar ik weet dat er op dit moment nog weinig veranderd is met 80 minuten geleden. Tegelijkertijd gaap ik mijn slaap weg, want al drie dagen kom ik eigenlijk niet meer aan een echt moment van rust toe. Maar ik versaag niet en u kunt op mij - uw waterwacht - blijven rekenen.