Zeezeilschool

Vrijdag 14 januari is een dag met wind en regen. Zo-eentje die naar oliejas en zuidwester doet verlangen. Voldoende reden om met de jongedame af te spreken in Scheveningen, na de nodige uren fanatiek schuren, schoonmaken en schilderen in haar nieuwe appartement met uitzicht op zee. Opnieuw blijkt het Brouwcafé aan de Tweede Haven een terechte keuze. De menukaart is vol fantasie en wat belangrijk is: ze brouwen ter plekke hun eigen bier. Uit het assortiment kies ik ‘Frisse Wind’ (5,3%), een zoetig bier. Heeft de brouwmeester - die elke dag vanuit Brabant zou pendelen - ketumbar gebruikt? Hoe dan ook: erg lekker.

Als voorgerecht kiezen we beiden het Torentje van Rode Alaskazalm. Even zo vrolijk had de kok dit smakelijke bouwsel ook lasagna met wontons kunnen noemen. Daarna kiest mevrouw als hoofdgerecht opnieuw een constructie met zalm, dit keer omgeven door chimmichurrisalsa (bedenk het maar). Mijn middenstuk heeft heilbot als uitgangspunt. We delen een bak friet waar zelfs een heel weeshuis nog moeite voor zou moeten doen om die op te krijgen, maar het meisje heeft kennelijk honger. De vis is verrukkelijk en om die zó vers te mogen genieten moet je aan zee zitten. En dat doen we dus. De keukenploeg verdient een sterretje: wat een kwaliteit. De ambiance is helemaal uit de kunst en mijn voorraad ‘Frisse Wind’ wordt met enige regelmaat op peil gehouden.

Toetje: crème brûlée voor madam en een simpel glaasje Pedro Ximénez voor monsieur. Na de bestelling aan ober A verschijnt zijn vrouwelijke collega B aan onze tafel: die crème was duidelijk, maar ober A is vandaag pas in dienst, dus wat had meneer? Na deze interventie belandt het nagerecht probleemloos op onze tafel. Geweldig allemaal en dat voor die prijs ook nog ook nog. Als je wil weten hoe schandalig duur culinair Den Bosch is, moet je bijvoorbeeld hier gaan eten! ‘Aan democratische prijzen’ heet dat in Latijns Europa.

Gebogen tegen de wind gaan we na afloop weer naar de auto. Mijn tafeldame is traditiegetrouw de BOB. Ze wijst me bij de parkeerplaats subtiel op een bordje aan de haven, precies tegenover haar auto. 'Een mooie zin voor al die buitenlandse genieën waarmee je werkt: 'Zeezeilschool Scheveningen'.

Een sjibbolet in duplo dus. Ik ga proberen die beheerst en kwansuis onverstoorbaar uit mijn mond te krijgen. Maar vooraf lijkt het me raadzaam om, gelet op de genoten hoeveelheid ‘Frisse Wind’, eerst maar aan de slag te gaan met de uitspraak van de doorgaans lastige 'flanellen lap'. Da’s geen probleem. ‘Zeezeilschool Scheveningen’ vormt daarna wel degelijk een niet te overwinnen hindernis. Sterker nog, zelfs zoveel uren later op zaterdagmorgen, in volkomen broodnuchtere conditie bovendien, blijkt ‘Zeezeilschool Scheveningen’ nog steeds niet eenvoudig. Op dat moment word ik wel erg benieuwd naar wat mijn zogenaamde ‘genieën’ er later van zullen gaan ‘brouwen’. Hoor ik mijzelf al bij voorbaat gniffelen?