En dan hebben we het woord
schoonbroer, het ‘gepermitteerde’ equivalent van zwager. De populaire
woordenboeken vermelden dat het eerste woord populair is in het zuidelijke
provincies dan wel Vlaanderen.
Na wat opmerkingen jaren
geleden in een noordelijker gelegen werkkring, staat dit lijstje ook op mijn
tweesporenlijstje. Als ik het aan voel komen, zet ik er zwager voor in de plaats.
Of ik gebruik het, en laat het volgen door ‘of zwager zoals hier gezegd wordt’.
Familieaanduidingen met
het element ‘zwager-’ zijn het oudst. Dit werd vervangen door leenvertaling van
‘schoon-’, met als bron het Franse beau-frère, belle-soeur etc. ‘Zwager’ bleek
te hardnekkig om geheel door ‘schoonbroer’ vervangen te worden.
De mannen van mijn
zussen noem ik mijn schoonbroers. Zo ook die van mijn schoonzussen. Eénenhetzelfde
woord dus. Ik ben onbekend met de traditie die binnen Brabant nog zou bestaan
om in het eerste geval de term zwager te hanteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten