Brel op z'n Bosch (2); het optreden

Zaterdagavond 22 september 2012 zet ik om 18.00 uur mijn fiets op slot bij de Bossche Verkadefabriek. Willemijn Smeets staat al op de speelvloer om nog wat aan de uitspraak te vijlen. Ze zingt en het is een kwestie van details. Met 'ge rùkt naor pèèrs venijn' en 'die in de weind verwèèit' heb ik haar wat lastige klinkercombinaties gegeven. Dan arriveert haar muzikaal begeleider Rogier Telderman. Hij legt zijn motorkleding op een stoel en slaat meteen de piano aan. Willemijn herhaalt tot ze pèèrs ziet. Ik vind dat het 'Bosch zat' klinkt. Vervolgens gaan andere zangers en zangeressen achter de microfoon. 'Marieke' klinkt al meteen mooi.

Nog geen week geleden waren er 80 kaartjes verkocht. Nu kan er met 400 mensen niemand meer bij in de zaal. Het hangt er zogezegd met de benen buiten, wat ik steeds weer een curieus beeld vind. Mijn vrouw en ik zitten op rij twee met uitstekend zicht op de zaal. In afwachting van de start, app ik wat repetitiefoto's naar de jongedame. Dan komt er beweging in het afschermende doek en presentator Ton Biemans houdt zijn inleidende praatje. Al snel volgt het eerste lied.

Zoveel rijen van zwijgen achter mij tijdens de optredens. Steeds gevolgd door een waarderend applaus. Steph Breukel is er niet om mijn Bossche vertaling van Rosa te zingen. De Tilburgse Anton Kwantes vervangt hem verdienstelijk. Peter Dictus brengt een veelzeggend 'Jongensjaar' en opnieuw zet Peter van den Bosch een prachtig 'Merieke' neer. Het publiek beloont die prestatie enthousiast.

Dan is het de beurt aan Willemijn met ‘Drankùrgel’. Zij en de pianist bouwen gaandeweg een enorme spanning op in de zaal. Nou ja, dat denk ik dan intuïtief te ervaren. Misschien zit dat alleen bij mij. Na een geweldige finale volgt applaus en waarderend geroep en gefluit. Geweldig. Ik geur 'm. Naast mij zegt een 'kenner': 'En ok mooi hoe dè mèdje dè uitsprikt, dè in de weind verwèèit'.

De uitreiking van de cd aan de Commissaris van de Koningin en de volgende optredens volg ik met een roze tevredenheid. Alsof ik net uit een warm bad gekomen ben en nog even tv kijk voor het slapen gaan.

Rond 22.00 uur loopt het programma ten einde. Waarna ik me in goed gezelschap de dubbele trappist goed laat smaken.