Dagboek VS (7); Graven in de geschiedenis

22/03  Tijdens het ontbijt staat de TV aan: het wordt een belangrijke dag voor de gezondheidszorg in de VS. De onder de vorige regering in het leven geroepen (en verdedigde) Obamacare heeft de toegang tot doktoren en ziekenhuizen betaalbaarder gemaakt voor Amerikanen. De nieuwe president Trump vindt het sociale aspect hierbij te duur en noemt Obamacare een nachtmerrie. Om zijn zin door te drijven, vindt hij het geen probleem om mensen die tegen zullen stemmen - waaronder zijn eigen partijgenoten - te dreigen met maatregelen. Zijn geloofwaardigheid komt op die manier in het geding, meent het vroege panel bij CNN.

Vervolgens op weg van New Orleans richting Vicksburg. Ook deze stad ligt aan de Mississippi, alleen meer naar het Noorden. De eerste helft van de route gaat door moerasachtig gebied waar de weg regelmatig op palen staat. Ook huizen die in dit dunbevolkte gebied in de buurt van water staan, zijn op 'pilaren' gebouwd.

Voorbij Hammond gaat het licht heuvelen; beetje Veluwe-achting, waarbij de bomen richting Vicksburg een priller groen vertonen dan meer naar het zuiden. Tijdens een pauze zien we op tv het bericht van een recente aanslag in Londen. Een gruwel, ver weg en toch dichtbij.

Vicksburg: het hotel ligt op loopafstand van een supermarkt. Omdat ook hier praktisch niemand wandelt of fietst, zijn er geen faciliteiten voor langzaam verkeer. We lopen door de berm en steken over op kruispunten die voor auto's bedoeld zijn.

Ingeklemd tussen de ventweg, een fantasierijk vormgegeven Mexicaans restaurant en ons hotel moet volgens de kaart een begraafplaats liggen. Ineens zien we op een hobbelig stuk grond een verzameling zerken tussen het gras: tja. Weer op de kamer ga ik googlen en kom al snel uit op een bericht in de krant van Vicksburg dat aandacht vraagt voor dit opmerkelijke stukje verleden. Het blijkt te gaan om de 'Cemetry-Jonestown or Tate', waarvan in 2015 een zoektocht begon naar de eigenaar. Die was volgens de gemeente onvindbaar. Wel waren wat namen bekend van mensen die vanuit Jonestown in 1905 bij de start betrokken waren. Nou, die liepen 110 jaar later echt niet meer rond. Waarmee de plaatselijke overheid volgens de wet de eigendom van het perceel kon overnemen om met het oog op de volksgezondheid de graven te ruimen en het stuk grond weer over te dragen aan de eigenaar, mocht deze alsnog melden. Zo te zien is nog niet (alles) geruimd.

Gisteren bezochten we in New Orleans het Lafayette Cemetry, een interessant plek, alleen al door het verhaal erachter. Bovendien zijn we de afgelopen dagen al de nodige begraafplaatsen voorbijgereden voor soldaten die sneuvelden tijdens WOII, in Vietnam en tijdens de Burgeroorlog. Daarbij komen in deze zuidelijke staten ook nog talrijke verwijzingen naar de American Civil War (1861-1865) tussen de Unie (VS, Noorden) en de Confederatie (Zuiden).

Vicksburg werd op 4 juli 1863 ingenomen door de Unie (de Verenigde Staten). Hier in de buurt is het Vicksburg National Military Park, met daarin opgenomen het Vicksburg National Cemetry met 18.244 graven, waarvan zo'n 80% 'niet geïdentificeerd'. De strijd om Vicksburg komt in dat ‘Park’ uitgebreid aan de orde. Die slag vond 154 jaar geleden plaats, in de tijd van mijn overgrootouders. Ik vraag me af hoe gevoelig die kwestie hier in het (overwonnen) zuiden ligt, aangezien ik zelf al op mijn achterste poten ga staan als iemand in Den Bosch het jaartal 1629 noemt.

Morgenvroeg gaan we naar dat 'openluchtmuseum': ik ben benieuwd.