Dagboek Nieuw-Zeeland (13); een vette eend

 30/01

Een dag later kijk ik vanaf het (volgende) cottageterras uit op Lake Te Anau, het grootste meer van het Zuidereiland. Om 14.00 uur bereikten we het gelijknamige plaatsje nadat we eerder om 10.30 uur afscheid genomen hadden in Catlin Mahua Park van Jill en Lyndon.

Het centrum van het stadje Te Anau is een verzameling eetgelegenheden, kantoortjes en andere activiteiten. Zo is er een museum waarvoor reclame gemaakt wordt op een oude tractor. ‘Oud’ is een relatief begrip. Er is een grote supermarkt waar we inkopen doen, aansluitend op een lekkere lunch bij De Vette Eend.

Zou er in Nederland een tent zijn die zo heet? The Fat Duck heeft een internationale kaart waaruit we ‘to share’ kiezen: krokante fish & chips met koolsla, crostini met groenten en pitabroodje, falafel met groenten. Zeer smakelijk. Desgevraagd zal later blijken dat kiwi’s bij zo’n restaurantnaam echt niet meteen aan een Chinees denken. 'Vanwege de associatie met Pekingend? Nee hoor, we eten graag eend. Hoezo eigenlijk?' 

En dan naar The Croft B&B en onze gastvrouw en -heer Jane en Ross. De dame des huizes ontvangt ons hartelijk en even later lopen we door de afdalende weilanden richting meer. Ze hebben hier wat stiertjes - nou ja, ze zijn ‘geholpen’ - rondlopen voor het vlees. Opnieuw zeggen we: wat is er veel ruimte om de huizen heen die vaak verborgen in het landschap liggen.

Vanaf de stenenrijke oever kijken we over een deel van de 64 km lange plas. Ook hier heeft de ijstijd het landschap gevormd tot een scherpgesneden geheel. Steile wanden, die tot diep onder water moeten doorlopen: het diepste punt ligt op -417 meter.

De ruime cottage waar we drie dagen verblijven, kijkt behalve op Lake Tanau ook uit op de Fiordland Mountains. Fjorden dus. Morgen zullen we op een catamaran de fjord Doubtful Sound verkennen. Deze bergrijke fjordenstreek staat bekend als de ruigste en natste van heel NZ. Er zijn duistere dalen waarin nog nooit een mens geweest zou zijn: ‘Shadowland’.

Onderweg hierheen was het zonnig en 27°C. Voor morgen is in elk geval droog weer voorspeld bij een temperatuur van 24°C. Terwijl ik dit schrijf, leest mijn vrouw voor uit een folder: ‘The weather is dramatic and extremely unpredictable’. Waarvan akte.

Tijd voor de namiddagthee. Met een door Jane neergezette stukjes chocogebak type arretjescake. Paf, dat vult.