Granadilla

Behalve die ‘Caseta del Cable’ staat er aan de voet van de Montaña Roja (zie blogs ‘Kantwerk’ en ‘Senegal’) nóg een bouwwerk. Het lijkt op een gesloten strandpaviljoen en dat klinkt wel logisch, zo dicht bij dat fantastische Playa de Tejita. Omdat ik er geen verklarend bordje kan ontdekken, zorgt het automatisch voor een volgend punt op mijn lijstje ‘Nog uitzoeken’.

Ik doe mijn huiswerk en kom aan de weet dat het om het verlaten ‘hoofdgebouw’ gaat van een voormalig vliegveldje. De geschiedenis daarvan valt na te lezen in de digitale periodiek van El Real Aeroclub de Tenerife, d.d. 14 augustus 2010.

Op de Llano de Roja, de vlakte ten westen van de gelijknamige berg, start die vliegclub in 1947 met de aanleg van een 470 meter lange vliegstrip. De eerste vlucht vindt plaats op 21 januari 1948. Op die dag ben ik precies één maand oud. Jaren later, op 30 september 1962 vindt de opening plaats van het kleine ‘Tomás Zerolo’, een privé vliegveld, dat in dringende gevallen ook voor de militaire en burgerluchtvaart ingeschakeld kan worden. De ‘Aeroclub’ maakt er vervolgens zo’n 20 jaar gebruik van tot de komst van de veel grotere Aeropuerto Tenerife Sur (een stukje noordelijker) de faciliteit overbodig maakt. Dit nieuwe vliegveld ‘verwerkt’ nu jaarlijks 9 miljoen reizigers.

In andere publicaties lees ik dat er vage plannen bestaan om dat oude hoofdgebouw op te ruimen en mogelijk ook het kleine ‘Caseta del Cable’. De karakteristieke en uit geomorfologisch standpunt interessante Montaña Roja is uitgeroepen tot beschermd terrein en dat zou weer in de oude staat moeten worden teruggebracht. Misschien niet zo’n opmerkelijke gedachte in een gemeente waar ondanks de aanwezigheid van veel nare vakantienieuwbouw én van de Aeropuerto Tenerife Sur, 25% van Granadilla’s grondgebied bestaat uit ‘espacios naturales’.

Aan het eind van de prachtige Playa de Tejita omgeeft een trieste golfplaten omheining een bouwlocatie waar het werk aan een vakantiecomplex al een hele tijd stil moet liggen: het zoveelste betonnen geraamte tijdens mijn wandelingen. Hier staan op de metalen schutting slogans geschilderd tegen de komst van de Puerto de Granadilla.

Aanvankelijk denk ik dat het om een toeristenhaventje gaat. Voor de hand liggend, maar de realiteit blijkt anders. Het protest verwijst naar een industrieterminal die een aantal kilometers meer naar het noordoosten geprojecteerd is, voorbij El Médano, aan de voet van de Montaña Pelada. De nieuwe faciliteit zou de grote haven van Santa Cruz de Tenerife meer lucht moeten geven. Politiek lijken de plannen voor dit fiscaal voordelige bruggenhoofd in orde, maar de Groenen bestrijden de rechtmatigheid ervan voor het hof in Madrid en de Europese Commissie in Brussel.

De voorgenomen haven is volgens de tegenstanders uigegroeid tot het 'symbool van wat Tenerife niet wenst'. In afwachting van het oordeel hierover van andere instanties, liggen nu ook bij de 'Kale Berg' de bouwactiviteiten stil. Ondertussen houden uitspraken van voor- en tegenstanders de gemoederen bezig in een gemeente waarvan de naam grappig genoeg 'passievrucht' betekent.