Tea

Maandagmorgen opnieuw van El Médano met de bus naar Granadilla de Abona. Tweede poging. Onderweg naar omhoog ziet het op een bepaald punt geel van de bloeiende mimosa.

Na aankomst eerst weer te voet de hoofdstraat door. Langs retro vormgegeven tankstation tot kerk en daar linksaf: het begin van een stevige klim. Zonnig en fris. Om er zeker van te zijn dat dit keer de juiste wandelroute volg, wil ik bij de Calle del Agua bevestiging krijgen. De Waterstraat dus, een mooi hoekje, waar volgens het informatiebord meer dan 60 jaar terug door de vrouwen de was gedaan werd. Bij de tekst is een foto afgedrukt. Plus nog eentje van een Mariaprocessie.

Ik ga naar een huis waarvan de deur open staat. Binnen zitten twee vrouwen die met gemak als jonge meid die wasplaats nog gebruikt kunnen hebben. ‘Zit ik goed met de route richting Cruz de Tea?’. De op het oog oudste van de twee komt uit haar sofa. Ze wankelt, waarop ik naar haar toeloop en mijn rechterarm uitsteek. Ze pakt mijn hand en loopt mee naar de deur om de weg te wijzen. Haar gebit zou best nog in een glas water kunnen liggen op het kastje naast haar bed. Of jaren terug in een la zijn verdwenen. Inderdaad loop ik in de goede richting. Rechtsaf de Molenstraat in, alsmaar omhoog tot ik bij een school kom en daar tegenover staat het Cruz de Tea. Ooit kon ze daar zelf naartoe kuieren.

‘Er komen hier veel buitenlanders’, zegt ze. ‘En u komt uit…?’ Zij blijkt hier geboren. Gelet op haar zwarte traditionele kleding vooronderstel ik dat ze weduwe is. We kletsen nog wat. ‘U heeft hier een prachtig uitzicht, mevrouw’. En dat is zeker waar: helemaal tot aan de zee beneden; drie kwartier met de bus. Waarna ik weer doorloop. Na het nodige gesjouw staat rechts een zeer eenvoudig houten kruis. Met daartegenover de basisschool van ‘De H. Maagd van de Behouden Vaart’. Kleine pauze, droog zweetshirt.

Steeds weer prima onderhouden terrassen. Bloeiende amandelbomen, druivenstokken, aardappels, kruiden en bloemen. Cactussen. Ook een gerestaureerde bakoven voor dakpannen-Romeins-model. Volgens de uitleg werden die lange gebogen dingen gevormd op een mal. Of op het bovenbeen van de pannenbakker. Nu snap ik waardoor ze taps toelopen.

Een dame met hoed geeft een rij druivenstokken water. ‘Da’s echt nodig nu er zo weinig regen valt’. Waarna ze uitlegt wat een bepaalde grote struik die je overal ziet, uiteindelijk voor vruchten oplevert. Ook knipt ze een takje af van een lekker ruikende heester. Ik vergeet prompt de namen die ze daarbij noemt. Ik moet ook sinaasappels meenemen die ze ter plekke met de snoeischaar ‘oogst’. ‘Er komen hier veel Duitsers’, zegt ze. ‘En u komt uit…?’ Ook zij is hier geboren. Ze wijst naar een huis ver weg in de tuin, of liever ‘de hof’. En of er in mijn land ook zo’n crisis is. Gelukkig hebben haar twee kinderen werk. De dochter is chef bij de politie. Het gaat ze goed. ‘Ik moet het op hout afkloppen, meneer’. En dat doet ze op een knoestige kniedikke wijnstok. Ik knip voor haar twee hoge, dode druivenranken af die zich in het gaas genesteld hebben.

Weer verder, een mooi wandelpad op. De hoogte nadert hier de 1.000 m. Overal lopen leidingen die het water van verweg naar de veldjes leiden. Volgens een bord gaat voorbij een bocht het richting pijnbomenbos. 11 februari 14.00 uur en ik krijg de illusie alsof ik rond mei ergens in de Italiaanse pre-Alpen wandel. Op andere plekken waar palmbomen bij vierkante witte huisjes staan, is het weer Bethlehem. Daar ben ik nog nooit ben geweest: het is het beeld van de wandplaten uit mijn lagere schooltijd.

Om iets voor vier in de middag ben ik weer bij het Estación de Guaguas, het busstation van Granadilla de Abona. Ik ga uit de wind in de zon staan, verhit als ik ben van het gesjouw. Even later kan ik instappen en een halfuur later loop ik weer in El Médano  langs het water richting Calle de Gaviota. Het is vandaag wel héél erg vloed en het water spat hoog op tegen de kade. Nou, heb ik onderweg zo veel gekletst en nog niet gevraagd wie of wat die Tea is. Of was, natuurlijk. Nog een keer terug dan? Nee. Later gewoon eens kijken of Google Tea kent.