Sicilië (3); Taormina

Sicilië: we komen er ook niet elk jaar. Sterker nog: dit is pas de eerste keer. En volgens 'de boekjes' is een week te kort om de hele top-15 uit de ANWB-gids te zien. De vraag is of we dat hele lijstje willen afwerken. 

Taormina scoort bijzonder hoog en dat klassieke plaatsje ligt 28 km. bij onze agriturismo in Castiglione di Sicilia vandaan. Volgens de routebeschrijving van maps.me toch nog goed voor 52 minuten autorijden. Onderweg wordt duidelijk waarom: smalle, bochtige wegen met max. 70 km per uur. 

Bij Giardini Naxos zien we de Ionische Zee. Het plaatsje moet gesticht zijn door de Grieken. Andere gasten uit de agriturismo zouden hier gaan zwemmen. Als ze hun auto al ergens hebben kunnen parkeren, dan zitten ze nu vast op het kiezelstrand met zovele anderen. Hoe vol moet het hier zijn in juli en augustus. 

Kennelijk is er een wegomleiding die ons via een pad vol gaten naar een weg brengt die als een kurkentrekker omhoog gaat: in z'n één en opletten. Een goede opwarmer voor de tocht omhoog in de parkeergarage. Gelukkig hoeven we daar niet verder dan het tweede parkeerdek. Wie helemaal naar het zevende wil, moet daarvoor een dringende reden hebben.

Overigens is op dat hoogste niveau het uitzicht op de zee fantastisch. Doet me denken aan in zachte kleuren getekende reclamebeelden uit de jaren '60. Een mooi gesitueerde baai met op de achtergrond de majestueuze Etna. 

Voor de kust rust een cruiseschip van enige omvang. Mogelijk dat de passagiers eerder deze ochtend en masse op het centrum van Taormina losgelaten zijn. Het is erg druk. Huis aan huis restaurants met de echte Siciliaanse keuken, winkeltjes met de echte Siciliaanse souvenirs, en idem dito ijssalons, patisserieën en snoepwinkels. Ook op straat wordt van alles verkocht van riemen en zonnebrillen tot kersen en pindarotsblokken. Modewinkels te over van alle bekende merken. 

In dit bonte geheel lijkt de schoonheid van het stadje verloren te gaan. Het plaatsje was meer dan een eeuw geleden niet zonder reden hét vakantieoord op Sicilië voor de Europese elite. Misschien is 's ochtends om 06.00 uur het moment om van de nog steeds aanwezige schoonheid te genieten.

We volgen de route uit een van onze meegenomen wandelgidsen. En die voert langs het amfitheater. Gebouwd door de Grieken en later door de Romeinen volgens hun inzichten gereconstrueerd. Aan het scherm te zien nu één van de locaties van het filmfestival in Taormina.

Één zijstraat en je bent uit de mêlee. Op de hogere tribunes kijk je uit over de baai en ineens is de Etna een afsluitend decor. Het is wat wazig en zonder veel fantasie is dit toneel ook bij een heldere dag goed voorstelbaar.

Even terug naar de drukte en dan opnieuw een zijweg in waar nauwelijks nog iemand loopt. Het kasteel der Saracenen ligt op een strategische hoogte. Een stuk verder bevindt zich het Castelmola.

Een trap voort ons omhoog en binnen tien minuten loopt het water van ons af. Onder de brandende zon was dit een kwelling geweest. Op een bepaald punt moet de teen van de Italiaanse laars te zien zijn. En warempel: achter de heiige en bewolkte horizon zijn vaag de contouren van het vasteland zichtbaar. 

Via een trap lopen we in etappes terug naar het centrum. Vanuit de parkeergarage nemen we een stukje tolweg. Bij Trappitello komen we weer op de provinciale weg. Voor 50 ct. hebben we de kurkentrekker en Gardini Naxos kunnen omzeilen.

Taormina is inderdaad de moeite waard. De ligging aan de baai is een lust voor het oog. Het verdient nadrukkelijk aanbeveling dit plaatsje bij zonsopgang te bezoeken.