Antwerpen (3); het MAS

Twee jaar geleden waren de contouren van het Antwerpse MAS (Museum Aan de Stroom) voor ons al duidelijk zichtbaar. Als strategische locatie voor dit gezichtsbepalende werk had het stadsbestuur na eeuwen van voorbereiding 't Eilandje' gekozen. Twintig jaar terug nog een gribus; die verlopen indruk is nu verdwenen.

't Eilandje werd in de zestiende eeuw onderdeel van de haven. Antwerpen was toen hét handelsknooppunt voor dit deel van Europa. De knak kwam ik 1585 met de afsluiting van de Schelde. Nederland 'dankt' er nu Zeeuws-Vlaanderen aan. De latere dokken van 't Eilandje vormen vandaag de kern van dit grotendeels gerenoveerde gebied.

Op 12 oktober zijn we te laat voor een bezoek aan de collectie. Wel is het na 17.00 uur mogelijk om (gratis en wel) via evenzovele roltrappen de tiende verdieping te bereiken. Elke trap brengt je een etage hoger én zorgt tegelijkertijd voor een kanteling van het perspectief. Omdat steeds de 'opstapplaats' wisselt, kom je elke keer uit bij een andere invalshoek. Vertrek je op west, dan sta je een etage hoger voor een raam dat uitzicht biedt op noord. En zo draai je in zekere zin 'rondjes'. Ik moet op een gegeven moment denken aan het beklimmen van de Toren van Pisa waarin toentertijd het permamente draaien in combinatie met een aanslag op mijn evenwichtsgevoel zorgde voor een desoriënterend effect.

Seeds opnieuw is het uitzicht magnifiek. Wat hier in elk geval mijn desoriëntatie bevordert, is de aanwezigheid van golfglazen wanden. Ook zonder drank op, ga ik dingen dubbel zien door deze fraai ogende 'bril'. Staan er ineens twee, ja zelfs drie 'Boerentorens'. De aanwezigheid van één zo'n geval aan de rand van het historische centrum is al een vloek, twee of drie is helemaal te gortig. De kathedraal krijgt nu eindelijk twee voldragen torens. Het afschuwelijk ogende politiebureau 'Den Oudaan' zie ik ook in duplo. Het is een fraai spel met mijn fantasie dat door deze ramen mogelijk blijkt.

Op tien is een platform. Teksten roepen op tot het 'netjes houden van uw panorama' en het gebruik van de 'vuilbakken a.u.b.'. Antwerpen is in 360° te bezien; we lopen een paar keer rond en gaan dan weer naar beneden. Het is vandaar niet ver lopen naar restaurant Las Mañas aan de Ankerrui. November gaan we terug om de vaste collectie en de speciale tentoonstelling van het MAS te bezichtigen. Maar nu eerst Spaans eten bij neonverlichting.