Waalbandijk en zilverreigers

Ietsjes meer dan 8 graden en nog net geen zichtbare zon. Om 09.30 uur vertrekken we bij Zaltbommel met een ploeg van tien personen voor een skatetocht over de Waalbandijk richting Brakel. De wind komt van schuinachter. Dezelfde dijk is kilometers meer naar het oosten afgesloten voor motorverkeer. Hier niet en kennelijk lijkt niet iedereen daar content mee. De meiden (zeven stuks) willen op de foto bij het 'irritatiebord'. Wij komen geen enkele 'biker' tegen. Ik kan me voorstellen dat je als dijkhuisbewoner ze in het weekend spuugzat wordt.

Veel natuur. Althans rechts van ons, aan de Waalzijde. Bij Gameren voer tot 1970 een pontje naar Haaften. De voormalige veerslop krijgt nu volgens het bord een 'herprofilering'. Hier en daar is Rijkswaterstaat wat land aan het weggraven of ophogen. We zien hoe 'verse aarde' vanuit een boot aangevoerd wordt. Vervuild slib gaat mee terug. De bedoeling is dat ook bij een lage rivierstand geen water achterblijft in geïsoleerde kommen. Beter voor de visstand.

Links van ons zie we kassen. Het landschap is niet veel verschillend van wat iets oostelijker ook een vaste skatestek is: Rossum - Wamel. In dat gedeelte barst het van de fruitbomen. Nu zien we grote vrachtwagens klaar staan die kennelijk vol bloemen de weg op moeten.

Een kaal stuk volgt tot Nieuwaal. Overal bevinden zich uitstalkasten met daarin sierappels, peren, noten, eigengemaakte jam. We kijken en besluiten om de aankopen uit te stellen tot de terugweg. We passeren Zuilichem en stoppen bij Brakel. De zon heeft een melkwitte kleur aangenomen als we weer richting Zaltbommel gaan. Nu merkt een aantal waardoor de heenweg zo gemakkelijk verlopen is: we krijgen letterlijk 'de wind van voren'.

Het skatersveld valt uiteen; in plukjes gaan we verder. Mijn vrouw wijst me op een verzameling grote witte steltlopers bij een wiel dicht bij de rivier. Even wens ik dat het flamingo's zijn. Niet dus: zilverreigers. Erg mooi. Iets verderop kopen we twee zakken walnoten. Het geld, één euro, moet in de brievenbus. Bij Gameren verzamelt de groep zich voor de koffie/thee in een eetcafé. Een Deense dog staat als een kalf in de kroeg. Na de pauze is het nog een klein stukje naar de auto. Als we daar aankomen, schijnt de zon voluit. Een prachtige dag 'tussen het verlangen van de zomer en de kou van de winter', zoals de boektitel luidt.