dinsdag 2 november 2010

Krasloten

Het is 01.30 uur ’s nachts als we de toegangpoort van Vliegveld Weeze voor ons zien. In het licht van de koplampen zoeken hordes konijnen het veilige gras op van de berm. Dan rijden we de wereld binnen van Ann-Marie MacDonald’s ‘De kraaien zullen het zeggen’. Sinds ik dat las, stel ik me zó de Amerikaanse legerbasis voor die er op elk continent hetzelfde uitziet.

De halfduistere hal die ik met mijn bagage op sleeptouw betreed, oogt compleet leeg, tot ik zie dat op de stoelen die her en der gegroepeerd staan, zo’n 30 opgerolde slapers proberen te pitten. Er liggen ook mensen op de kale grond. Zelf kruip ik weg achter de stalen bureaus van een autoverhuurder. Om 03.30 krijg ik van een surveillancedienst het vriendelijke, maar nadrukkelijke verzoek mijn heil elders te zoeken. Dit soort taferelen zal zich wel elke vroege ochtend afspelen. De eerste reizigers blijken al een rij te vormen voor de gesloten incheckbalies 4 t/m 16.

Om 04.00 begint het ritueel van inchecken, koffers wegen (het mag geen onsje méér zijn), op kousenvoeten en met afzakkende broek langs de beveiliging terwijl bergschoenen, riem, jack, handbagage en alle voorwerpen die de pieper activeren, door de scan gaan. Mijn laptop krijgt in een aparte ruimte een extra controle. Dat gebeurt ook met de apparatuur van een passagier die vergeten was vooraf te melden dat hij op doktersattest iets ingewikkelds mee moest nemen.

Dan is het nog een uur wachten. De tweede slaapronde begint in een iets comfortabelere omgeving. Om 05.30 uur kunnen we in de rij gaan staan met de boardingkaart in de aanslag. Ik blijk lang niet meer de enige te zijn met een prioriteitsstempel. Nog een kwartiertje buiten in de kou en dan mogen zoveel wachtenden zich eindelijk opvouwen voor een vlucht van viereneenhalf uur. Eenmaal in de lucht, probeer ik deze nacht voor de derde keer onder zeil te gaan. Binnen korte tijd verandert mijn omgeving in een bioscoop-zonder-film waarin de bezoekers met open mond knikkebollen. Vrolijk blijft het cabinepersoneel met krasloten leuren: twee voor de prijs van één. Die zullen beslist verkocht worden tijdens de vluchten die op christelijkere tijden vertrekken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten