Azoren (1); sublieme dolfijnduikgoal

Na vier uur vliegen vanaf Schiphol landen we vrijdag 13 juni op Terceira, een van de negen eilanden die samen de Azoren vormen. In oktober 2012 bezochten we São Miguel, het hoofdeiland van deze archipel. Dat smaakte toen naar meer. En als nu door de cabineraampjes het groene Terceira in zicht komt, blijkt het van een onthutsende schoonheid.

De Azoren liggen 1.500 km ten westen van moederland Portugal en we draaien de horloges twee uur terug naar 18.30 uur. We halen onze koffers op bij de band onder vluchtnummer OR699 Amesterdão.

Met de auto van het vliegveld naar Angra do Heroísmo, dat zoiets moet betekenen als 'Baai van het heldendom'. Volgens de VVV-info de eerste Europese stad in de Atlantische Oceaan. Gebouwd eind 15de begin 16de eeuw volgens het Renaissance-idee van die tijd: in dambordpatroon. Staat inmiddels op de UNESCO werelderfgoedlijst. We maken een kleine tocht over een weg die steeds hoger loopt en mistiger wordt. Aan de kust kunnen de lampen uit: de zo'n schijnt weer.

Als de bagage in de hotelkamer staat, gaan we het centrum in. Bij het oversteken de ruime Praça Velha, zien we op het tv-scherm bij een terras dat Nederland na 70 minuten spelen met 3-1 voor staat tegen Spanje. 'Een wonder', zeg ik uiterst verbaasd tegen een van de kijkers. Waarna zich een klein gesprek ontwikkelt over de prestaties van 'onze jongens'. De Portugees laat zich door mijn Spaans niet misleiden: als we doorlopen en het 4-1 wordt, roept hij ons terug voor het doelpunt van ons land. Tsjonge. Gistermiddag nog had ik beweerd dat Spanje de Nederlanders een jas zou geven. Nu het andersom is, vind ik het ook prima. Verbaasd blijf ik wel en van voetbal weet ik geen snars. Geen flauw idee wie in de goal staat, bijvoorbeeld. Tenzij zo iemand de roddelrubrieken bereikt heeft natuurlijk. Aan de haven zien we op een volgend scherm het vijfde doelpunt vallen.

In de buurt eten we bij restaurant 'O Chico' gefrituurde 'abótrea', vis uit de wateren bij de Azoren. We zitten met ons gezicht naar het tv-scherm boven de deur. Het geluid staat af. We lezen dat Robben een topsnelheid heeft gehaald van 37 km per uur. Knap. En tijdens het vervolg van de nabeschouwingen laat de Portugese zender de in totaal zes goals nog zeker drie keer langskomen. Die ene treffer waarbij Van Persie als een dolfijn de lucht in duikt voor een kopbal die over de keeper in het net verdwijnt, vind ik subliem. Dit plaatje mag in de top-10 mooiste treffers. Net een tekening uit de serie rond Kick Wilstra. 

Tegen de tijd dat we aan het toetje zitten, zingen de Chilenen hun volkslied. Veel spelers doen dat met hun ogen dicht. In vervoering. Het Australische team kent zijn tekst gebrekkig. Die Chilenen zullen wel winnen op temperament, denk ik. Het kan ook andersom zijn en dat zien we dan morgen wel.

De avond is voor de Portugezen nog jong en de Rua São João doet gezellig aan. Slenterend terug naar het hotel aan de Praça Velha. Daar weten ze aan de balie ook dat 'wij' gewonnen hebben.