Oude mannen

Spanje is een land van oude mannen. Zo lijkt het in elk geval overdag. Althans in Águilas. Waar ze 's morgens langs de boulevard lopen. Alleen. Of meer nog: met z'n tweeën. Dan wel in groepjes achter de koffie zitten in de bar. In de schaduw op het terras kan ook. Of op klapstoeltjes in de ochtendzon.

Waar hun vrouwen zijn, is onduidelijk. Een klassiek vermoeden heb ik wel.

Tussen de middag verdwijnen ze. Na 14.00 uur is trouwens het hele stadje uitgestorven. Om rond 17.00 uur weer op te leven. Bijvoorbeeld in de bar op de parterre van het appartementsgebouw waar wij verblijven. Daar spelen ze domino tot 20.30 uur.

Vaak zijn ze met z'n twintigen, verdeeld over vier of vijf tafels. Het is er drukker dan in het 'Centro Municipal de la Tercera Edad'. Het lokale centrum voor - wat in Vlaanderen ook zo heet - lieden van de Derde Leeftijd. Daartoe behoren we inmiddels zelf ook. Het idee alleen al. Zijn er in Den Bosch nog openbare ruimtes waar gepensioneerden kaarten? Misschien nog bij Het Hart van Brabant.

De Spaanse dominospelers verteren weinig. De kastelein staat ze ook niet in de nek te hijgen. Ze komen. Een aantal verschijnt met een houten kistje waarin de stenen zitten. Het is een serieuze aangelegenheid, waarbij een koffie gedronken wordt. Sommigen bestellen een fles water. Na afloop wordt er afgerekend; veel kan het niet zijn. Al die tijd staat de tv aan en niemand kijkt.

Wat spelers blijven hangen. Nemen wat sterkers en kletsen met kerels die net van hun werk een aperitief nemen. Om 21.00 is de tent leeg; etenstijd.

Vanaf morgenvroeg 08.00 is de bar het domein van de jonge moeders die dan - voor de sirene gaat - hun kinderen naar school gebracht hebben. Niks auto's die de straat blokkeren. Niks lange afscheidsscenario's. 'Tot later', en dan koffie in de bar. Of buiten in de schaduw. Soms met geroosterd brood en olijfolie: een snel ontbijt. Hun stemmen klinken op in de nauwe passage naast de bar. Staccato. Snel.

Dan verschijnen de eerste oude mannen. Het geluid van de spelers binnen overstemt al snel de conversatie van de dames buiten.

Binnen de Europese Gemeenschap worden de Spanjaarden met 81,8 jaar. Gevolgd door Italië (81,6) en Frankrijk (81,4). Zou het dan toch aan de olijfolie en de knoflook liggen?