donderdag 5 juni 2014

Águilas, een goed verhaal

Een goed verhaal is nooit weg. Sterker nog: een goed verhaal opent deuren. Het Spaanse stadje Águilas heeft een prima verhaal. Ook zonder de uit de rails gelopen auteur van de lokale VVV-uitgave 'Águilas, Un placer para tus vacaciones', die vanachter de pc superlatief na superlatief heeft weten te produceren. Een ongeloofwaardige en onnodige aanbeveling: het plaatsje kan goed bestaan zonder dat gewauwel over uniek, uitzonderlijk en bijzonder.

Águilas kent geen enkele gelegenheid die een Engels ontbijt aanprijst. Daarmee begint voor mij het goede verhaal. Reclame voor bier met Frankfurter ontbreekt. Nergens een aanprijzing  van friet met frikadel bij Piet en Nel. Best een verademing. Águilas is er voor de Spanjaarden.

De vaste bewoners zijn voor een groot deel gevestigd in het hoger gelegen gedeelte: een wir-war van doodlopende straatjes. Een grote bevolkingsuitbreiding vindt plaats in het zomerseizoen als de appartementen die nu leeg staan, tijdelijk betrokken worden door hun eigenaren. Nu is het rustig; de (36) stranden zijn zo goed als leeg. Águilas aan de Costa Cálida is een Mediterraan oord dat oninteressant is voor de touroperators. Gelukkig. Het is Spaans. Levendig van 08.00 tot 14.00 uur. In coma tot 18.00 uur en daarna opnieuw 'molto vivace' tot na middernacht. En dat rond half mei.

Dat we sinds drie dagen juist hier zijn, is toeval. Een Spaans koppel dat we hebben leren kennen, bezit hier een appartement. En dat konden wij huren. Tegen een vriendenprijs. Toen de vrouwelijke helft van dit paar - de eigenaresse - het in december jl. aanbood, had ik geen idee waar we terecht zouden komen, want deze zuidoosthoek van het land leek ons eerder niet interessant.

Águilas blijkt evenwel over een goed verhaal te beschikken. Spaans dus. En authenticiteit is 'in'. Gelukkig is er méér dan dat.

De kust biedt magnifieke vergezichten. Dichterbij is er de historie van Águilas. Verrassend. 'Aquilae' is de naam die de Romeinen gaven aan de al millennia voor prehistorische volkeren aantrekkelijke  rotspunt, vanwaar de zee goed te overzien is. De Arabische heersers spreken vanaf eind 8ste eeuw over Áqila en na de Reconquista wordt het Águilas, waaruit na enige tijd de bevolking wegtrekt omdat het stadje steeds vanuit zee aangevallen wordt. Tot in 1756 op genoemde rotspunt een fort verschijnt. De bezetteing daarvan weet de zeerovers van Turkse en Noord-Afrikaanse herkomst buiten de deur te houden en Águilas raakt opnieuw bevolkt.

Na een grondige restauratie in 2007 is het fort al vanaf ver zichtbaar. We bezoeken het te voet op dinsdag 13 mei. Geopend van 18.00 tot 20.00 uur. Met een goed verhaal over historie en omgeving, in meer dan 20 ruimtes. Met steeds - als gezegd - prachtige vergezichten. Daarin wordt op de grens van Murcia en Andalusië gegrossierd. En die gaan we de volgende drie weken ontdekken.

Vervolg:
http://bolduque.blogspot.nl/2014/06/baaien.html
http://bolduque.blogspot.nl/2014/06/oude-mannen.html
http://bolduque.blogspot.nl/2014/06/lorca.html
http://bolduque.blogspot.nl/2014/06/voetbal.html



Geen opmerkingen:

Een reactie posten