'Goed eten, sporten en niet roken. Da's een prijswinnend lot om ouder dan 80 te worden'. Dit zegt de voorzitter van de Fundación Dieta Mediterránea in El País van 16 oktober 2010. Geen opzienbarend nieuws uit de mond van deze Lluís Serra Majem. Interessanter wordt het wanneer hij constateert dat nog maar 44% van zijn volwassen landgenoten het gezonde mediterrane dieet volgt. Bij de kinderen is dat teuggelopen tot 35%. Voldoende reden tot bezorgdheid van zijn kant. Het zuidelijke eetregiem als wondermiddel?Begin juli 2011 zie ik op het Spaanse Journaal dat 43% van de negenjarigen uit dat land overgewicht heeft. Een paar dagen daarvoor viel me er het volgende advies op: 'Eet peulvruchten bij zoveel mogelijk gelegenheden!' En dat stond op een suikerzakje: een land van uitersten.
Het 'mediterrane dieet' staat sinds 2010 op de lijst van het 'Orale en Immateriële Werelderfgoed'. 'Oraal' heeft hier niks met eten te maken, maar het verwijst naar van generatie op generatie doorvertelde kennis. Er is niet één uitvinder of bedenker aan te wijzen: deze eetcultuur is de vrucht jaren ervaring van mensen. Het is een vorm van traditie. Niet bedoeld om er van af te vallen, maar ontstaan om te leven. Vis, groenten, fruit en peulvruchten behoren tot dit dieet. En niet te vergeten olijfolie. Een aantal van deze ingrediënten is onderdeel van de 'ensalada de garbanzos', de kikkererwtsalade die ik in een anoniem wegrestaurant langs de snelweg Ourense - León voorgeschoteld krijg als 'ensalada de verano': zomerse salade.
Kikkererwten genieten enige bekendheid in ons land. Ze kunnen in 'falafel' verwerkt zijn, en wie met hummus een saus maakt, brengt ze ook in verwerkte vorm op tafel. Binnen de klassieke 'Nederlandse keuken' spelen ze geen rol. al staan ze bijvoorbeeld bij AH gewoon in het schap. Ik vind ze beetje flauw smaken 'van zichzelf', iets wat verdwijnt in een aantal recepten.
Vanavond breng ik de volgende salade op tafel. Hiervoor laat ik 400 gram kikkererwten uit blik uitlekken. Bij de overgebleven 240 gram doe ik zeer zeer fijngesneden stukjes rode paprika en witte ui. Dit alles wordt gemengd met paprikapoeder, zeezout, peper, wijnazijn en olijfolie. Op de borden leg ik wat sla en daarbij gaan de kikkererwten met toebehoren. Aankleding geschiedt met tomaat, schijfjes komkommer en een hardgekookt ei. Wie deze basis nog bonter wil maken, voegt wat olijven toe, asperges (uit pot of blik) en gekookte ham. Er zijn ook varianten met maïs, rijst, stukjes tonijn. Blokjes gekookte aardappel kunnen ook heel goed. Niet in alle gevallen blijft de samenstelling 'even mager'.
Opgediend met een stuk warm brood en en glaasje witte wijn vormt het oorspronkelijke recept een lekkere zomeravondsalade in de tuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten