Vergezicht

Het regent flink. Zelfs de poncho moet In Portonovo uit de rugzak terwijl ik op de boot wacht. Isla de Ons, het doel van de trip, is onzichtbaar in de wolken. Er moet ook een groot gezelschap kinderen mee. Die laten zich keurig opstellen in rotten van vier en verdwijnen gedisciplineerd naar het benedendek. Ik ga boven zitten. Het is inmiddels droog. Vrij uitzicht naar alle kanten maar van vergezichten is geen sprake. De kleine ferry vertrekt om precies 12.30 uur en ploetert een half uur tegen de wind in. Af en toe is de deining zo pittig dat een er een groepskreet opklinkt vanuit het vooronder.

Isla de Ons is een nationaal park. Je mag er niks van meenemen of er iets achterlaten. Bij het ticket hoort ook een plastic vuilniszakje. Vol weer weg te gooien op het vasteland. Op dezelfde hoogte liggen meer eilandjes die de zuidelijke Rias van Galicië beschutting bieden tegen de wind van de Atlantische Oceaan. Deze streek is duidelijk warmer dan de het noordelijke deel van dit gewest. De plantengroei is hier kleurrijker en het doet mediterraan aan. De Rias Baixas vormen ook een bekend wijngebied. En voor Spanjaarden een bekende vakantiestreek. De standen en strandjes zijn er mooi. Op sommige plaatsen, zoals bij Portonovo en eigenlijk heel de gemeente, is de kust wel erg vol met die hoogbouw van hotels.

Isla de Ons is de rust zelve. Vanwege het slechte weer zijn weinig mensen deze kant op gekomen. Al snel breekt de zon door en het geweldige Praia de Melide is geheel verlaten. Het is een plaatje uit de Bountyreclame. Op het eiland wonen nog 70 mensen, geconcentreerd aan de oostkant. Zestig jaar terug waren er dat nog zo'n 450; de meesten trokken naar de overkant. Wel barst het eiland van de vogels. Het telt met 30.000 broedparen de grootste kolonie geelpootmeeuwen ter wereld. Die informatie lees ik op een bord. Ze hebben jongen en als je te dicht in de buurt komt, vliegen ze laag over je heen.

Op veel plaatsen zijn de uitzichten grandioos. Het is helemaal helder geworden en vanaf een bepaald punt bij de vuurtoren zie ik naar het noorden en naar het zuiden de hele eilandenrij. En magnifiek vergezicht. Ik loop het hele eiland rond en neem om 19.00 uur de boot terug naar Portonovo. Isla de Ons, een kleurrijke ervaring blijft stil achter in de Oceaan.