Pelgrimsstad

'Het is maar een kleine stad', zegt de mevrouw van het VVV. Daarvoor heeft ze me in sneltreinvaart alle plaatsen op de kaart aangewezen die ik zeker moet zien. 'Klein en mooi'. Het kantoor ligt tegenover de trots van León: de gotische kathedraal. León, gesticht door een Romeins legioen. De muren uit die periode zijn nog op verschillende plaatsen in de oude stad te zien. Daarna zaten de Visigoten er en vanaf 712 de Moren. Die werden hier in 850 verjaagd waarna de stad langzamerhand herbevolkt raakte en zich kon ontwikkelen. Onder meer tot rustpunt op de 'camino' naar Santiago de Compostela.

De gotische kathedraal domineert de stad. Ik vind het de meest complete kerk in zijn soort. En zelfs als Bosschenaar kost het me geen moeite om dat te zeggen. Het retabel bij het hoofdaltaar bevat 24 geschilderde panelen. Het imponeert me. Aan de latere koorafsluiting hebben beeldhouwers uit de Nederlanden gewerkt. Als in mijn vorige blog aangegeven, was de aanwezigheid van dit soort specialisten uit de Lage Landen in die tijd normaal geworden.

Het 'retablo mayor' in de romaanse Real Colegiata de San Isidoro kan zich meten met dat in de kathedraal. Ook dit romaanse godshuis is magnifiek. Hierna volg ik het lijstje dat ik eerder 'opkreeg' van de VVV-dame. En inderdaad: klein en mooi. Het voormalige Monasterio de San Marco, (nu parador), het Casa de los Botines, een vroeg neo-gotisch werk van Gaudí, het Palacio de los Guzmanes. En naturlijk de paseo langs de rivier, de wirwar van veelkleurige straatjes en pleintjes.

Tijdens mijn wandeling door de binnenstad wordt me duidelijk hoe León zich manifesteert als stad voor pelgrims. Beelden, onderkomens, speciale menu's en natuurlijk de mannen en vrouwen op weg naar Santiago de Compostela accentueren deze status. Mijn bewondering voor de Santiagogangers groeit. Het is warm en het platteland hier komt me dor en hard over. Dan zijn dorpjes als datgene waar ik ovenachtte ongetwijfeld oases.

Ik ga op weg, in de auto, naar de volgende stad aan de camino: Burgos.