Bochum, Ruhrgebied. We waren er afgelopen weekend (zie voorgaande blogs) en ook een saai ogende stad blijkt interessant voor wie zoekt. Een kwestie van doorbladeren dus en dat woord is best toepasselijk, want Bochum zou afgeleid zijn van een zelfstandig naamwoord dat 'boek' betekent.De wijk bij het Stadspark waar ons hotel ligt, heeft stijl. Misschien wel daarom de geschikte omgeving voor een Bismarcktoren. Niet 'de', maar 'een' Bismarcktoren. Het waren er ooit 240, waarvan er nu nog 173 over zijn. Van dit cultureel erfgoed staan 146 exemplaren in de huidige Bondsrepubliek.
Die 'bond' van voormalige zelfstandige Duitse landjes bestaat nog niet zo lang. Althans niet in vergelijking met de Nederlandse nationale eenheid waarvan de basis stamt uit 1648. Otto von Bismarck wordt beschouwd als de man achter de Duitse statenbond die eind 19de eeuw ontstond. Al bij leven werden monumenten ter ere van deze staatsman opgericht. Na zijn dood in 1898 werd de behoefte aan eretekens groter. Met name studenten zouden achter deze aandacht gezeten hebben. Ook dat laatste zegt iets van het tijdsbeeld. Eigenlijk fungeerden die torens als kaarsen in het landschap, waarbij de vlam een saluut bracht.
Bismarck, de Vader des Vaderlands van onze oosterburen. Net zoals 'onze' Willem van Oranje vereerd of bekritiseerd. Ik zal vanaf nu in Duitsland nooit meer achteloos aan een oude toren voorbij lopen. Misschien is geen water- maar een 'vuur'toren.
http://de.wikipedia.org/wiki/Bismarckturm_(Bochum)
http://de.wikipedia.org/wiki/Bismarckturm
Geen opmerkingen:
Een reactie posten