Sommige dingen moet je ééns in je leven meemaken. Nou, zo'n must is Simonis in Scheveningen. Daar kun je vis eten. Niet zomaar vis! Om te beginnen hebben ze er de lekkerste haring van Nederland volgens de test van het AD, versie 2011. Maar voor die prijswinnende categorie fietsen we daar op zaterdagavond 20 augustus niet heen. Eerder mocht ik er in goed gezelschap al lunchen met inktvisringen, Portugese sardientjes en kibbeling. Vanavond gaan de dames voor de mosselen en de kibbeling; ik voor de scholfilet.
Vanwege de ambiance hoef je er niet naartoe. D'r zitten ook geen stelletjes uren te kouten, hand in hand. Hier is het dooreten, terwijl de auto op de restaurantparkeerplaats staat, voor max. één uur. Ook wij fietsers hebben niet meer tijd nodig, Eenmaal aangekomen, ga ik braaf in de rij staan. De gebroeders Simonis hebben het strak georganiseerd. In no time kan ik mijn bestelling plaatsen. Nu nog een plaatsje zoeken. Binnen hangt het met de benen buiten. Ook op het overdekte terras is het mutjevol. Als ik daar een tafel heb gevonden, veroveren de meisjes een plek buiten. Perfect. De dienstertjes lopen met me mee en bedienen ons op welkome wijze. Goed geïnstrueerd zeg. Terwijl we bikken, blijft steeds nieuwe cliëntele de rij bij de kassa in stand houden.
Hoe weten ze deze gelegenheid te vinden? De onderneming heeft in Den Haag ook andere vestigingen, maar waarom komen de mensen juist naar deze hoek? Terwijl we de uitstekende visproducten met smaak verorberen, houdt die vraag ons bezig. Simonis zit hier aan de Visafslagweg 20 bij de Scheveningse haven in een volslagen visverwerkende industriële omgeving. Een omgeving van de categorie 'Kraak noch Smaak' en toch is het er druk. Staat het in het boek? Ook in dat van de buitenlandse toeroperators? We horen alle talen en iedereen eet vis. Simonis is kennelijk ook aan de andere kant van onze landsgrens een icoon.
Zoals gebruikelijk zijn ze vanavond weer ruimhartig in de maatvoering van de porties. Wij zijn geen tieners meer in de groei, dus is het buffelen in de wetenschap dat het wel wat veel is. Geeft niet: de kwaliteit is prima. Simonis - en ik ben er geen familie van - moet je meemaken. Je weet pas hoe vis kan smaken, als je hier gegeten hebt. De ultieme vissensatie, bij wijze van spreken. Zoiets als, en dat zegt de gepatenteerde Bosschenaar, de Bossche bollen, die van De Groot moeten zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten