
Meedoen aan de pantoffelparade stelt
weinig eisen aan de deelnemers. Tegen 17.00 uur gaan de eerste lopers op weg,
in een rustig tempo. Het is de bedoeling om in gezelschap van anderen zo veel
mogelijk te lopen kletsen, anderen te zien en door anderen gezien te worden. Die
trage trein heeft een sociale functie die verder reikt dan 'Weet je wie ik
zag?' De deelnemers laten boodschappen achter en ze nemen ‘en passant’ signalen
van anderen op.
Vanmiddag heb ik me in Crema laten
vertellen waar je tijdens de pantoffelparade als expert op kunt letten. Ik ben
geen expert, dus zie ik niet welke mannen en vrouwen welke schoenen of broeken
dragen en wat dat dan wel niet betekent. Zoals gewoonlijk kom ik ook nu niet
verder dan de conclusie dat in mijn ogen de mensen vooral geweldig verzorgd
gekleed zijn. En dat ze daarmee 'ons Nederlanders' degraderen tot de categorie
'wandelende aardappelzakken'. Basta cosí. De echte kenner kan nog zeggen waar
die kleding vandaan komt, wat dat kost, en wat dat toevoegt aan de
modegevoeligheid en de status van de drager.

De pantoffelparade is een fenomeen
dat ik verbind met alle zuidelijke streken. Met zonnig weer. Met een cultuur
waar het maaiveld ook een gewaardeerd speelveld is. Want hoe serieus ook: ik
besef dat deze lopende vergadering een spel is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten