Het is in lange tijd niet zó druk geweest in het Praathuis. Maar vanavond zijn
ze d'r allemaal. Alle dieren willen zo onderhand wel eens weten hoe hun
gezellige onderkomen eruit komt te zien. Waarmee de discussie begonnen is, kan niemand zich meer herinneren. Waarschijnlijk heeft iemand met een grote bek – want alleen dieren hebben een bek, en dus kan iedereen het geweest zijn – geroepen dat ook het DierenBosch met de tijd mee moet. Of dat het bijna 2016 is. Of 2018.
2016 is een magisch jaar. Dan is Jobo al heel lang dood. Jobo was een zwaan die erg mooi kon schilderen. Zó mooi, dat al zijn werken gekocht werden door bewonderaars van ver weg. In het DierenBosch kennen ze zijn werk alleen van horen zeggen en van plaatjes. Niemand heeft ook maar één cm2 ‘aan de muur’ hangen van nest, leger, hol of wat dan ook. Het oude KunstHuis bezit ook al niks van de wereldberoemde zwaan.
Als het 2016 is, komen massa's andere dieren naar de geboorteplaats van Jobo, volgens Thom de Paradijsvogel. En die plek moet dan mooi opgepoetst zijn, roept hij overal. Alleen weten ze in het DierenBosch dat niet voor elkaar te krijgen. Want ze zijn verdeeld.
Dieren die verdeeld zijn, redden het niet. Elk beest dat afdwaalt van de kudde, is een prooi voor de jagende leeuwen. 'Hoe blijven we bij elkaar', roept Thom vertwijfeld.
Heel wat bewoners zijn ongerust. Bijvoorbeeld de nijvere bijen. Komt er voor die honingcollectoren nu een grotere korf of niet? Er is al een plaats aangewezen, maar sommige dieren zijn bang voor bijen. 'Ze gonzen zo', zeggen ze. 'Dat houdt ons uit de slaap’. Weer anderen zijn bang voor de bouw van een nieuwe hangplek voor de vleermuizen. 'Die schijten alles onder'. Maar het zijn wel nuttige beestjes. 'We moeten het nog eens doorrekenen', zegt Polka. Deze beweeglijke woelrat staat altijd vooraan bij elke discussie. Uiteindelijk neemt geen hond hem meer serieus. 'Zijn houdbaarheidsdatum is allang voorbij', weet iedereen.
Het zijn barre tijden in het DierenBosch. Er zou een pretentieuze open plek in het DierenBosch komen, echt een paradepaardje. Sinds kort is dat niet meer dan een grote stoep met keien. Die nieuwe bijenkorf is ook zo’n heikel punt: je krijgt er bulten van. Uitslag krijgt iedereen van die vleermuizenhangplek bij de ‘Oude Muur’. Dan is er natuurlijk ook nog het Praathuis zelf: daarvoor blijken wel vier of vijf mogelijke plekken. O ja, het JoboJaar: dat schiet ook geweldig op, zeker nu het nieuwe KunstHuis niet op tijd klaar is. ‘Komen daar echt de schilderijen van Jobo naar toe?’, vragen steeds meer dieren zich af. Bij Thom gaat door de onzekerheid hierover zo langzamerhand zijn paradijselijke verenpracht alle kanten op staan. Over de plannen voor CultuurBosch 2018 zijn de dieren het ook al niet eens.
Lieve kindertjes, waar moet het toch naar toe met het DierenBosch? Nou ja, doe de oogjes maar toe en slaap lekker. Of verhuis.
Harry van den Berselaar
bolduque.blogspot.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten