De trein van Bergamo naar Den Bosch

Eigenlijk is het ding van niks. In twintig minuten ben ik op 29 april 's morgens van Den Bosch bij Vliegveld Eindhoven en even later heb ik de douane achter me. De rij voor Milaan Noord (Bergamo dus) staat er al en een telefoontje later zit ik in het vliegtuig. Als de laatste passagiers een plaats zoeken, wijst de steward naar de stoel naast mij: 'This chair is free'. Voor ik op kan staan, roept de dame aan de raamkant: 'No, this chair is kapot'. En inderdaad, op de zetel die ons de komende 75 minuten gescheiden houdt, blijkt een sticker te zitten met in verschillende talen ' tijdelijk buiten gebruik' . Gelukkig blijkt deze vlucht niet volgeboekt.

Mijn neef staat in Bergamo op me te wachten en even later bevinden we ons voor de deur van een kleine bierbrouwerij die onlangs in de prijzen viel. Het bedrijfje is gesloten en we verschuiven het bezoek naar de volgende dag. Hij brengt me met de auto naar Bergamo's Citta Alta waar ik van 11.00 tot 14.00 uur te voet een controle uitvoer. De afgelopen vier maanden lijkt er weinig veranderd. Duidelijk is dat het touristenseizoen inmiddels aangebroken is. Er zijn behalve de obligate (gedisciplineerd luisterende) groepen scholieren hele roedels luisteraars, begeleid door een gids die Italiaans, Duits of Frans spreekt. Engels hoor ik wel op de Piazza Vecchia, waar een groep indrinkers in vrijetijdskleding zonder begeleiding de weg naar de drank gevonden heet.

Bergamo - even groot als mijn moederstad - is sinds de opname in Ryanairs spoorboekje nog populairder dan voorheen. Het vliegveld zit al op zo'n zeven miljoen passagiers per jaar en die komen echt niet allemaal voor Milaan dat nog 45 km verderop ligt. Bovendien acht ik Bergamo, dat ik in meer dan vier decennia nauwgezet veldonderzoeken vele malen interessanter ben gaan vinden dan mijn Den Bosch, meer in aanmerking komen als ' stad voor een paar dagen' dan de metropool Milaan.

Na de inspectietocht langs kerken en kloosters, de Venetiaanse stadsmuur, Romeinse resten, grote en kleine pleintjes loop ik richting Citta Bassa. Ondanks de bewolking is het uitzicht op zowel de Alpen als de Po-vlakte zoals altijd imponerend. Het blijkt een kleine moeite om in een korte tijd een andere wereld te bereiken. Wat doet Den Bosch eigenlijk met de aanwezigheid op zo'n korte afstand van dat Eindhovense vliegveld? Ik weet ook wel dat al de toeristen die daar landen zo snel mogelijk naar Amsterdam willen voor het Van Goghmuseum, de grachten en de coffeeshops. Zou ik ook doen als ik in Eindhoven landde. Misschien moeten we met Ryanair en al die andere prijsvechters een deal sluiten voor een actie: 'De trein naar Amsterdam vertrekt in Den Bosch'.