De eerste stop na een halfuurtje bochten maken, is Algodonales. Het bestaat uit een langwerpig plein met kerk en kroegen, plus wat straten met huizen. Alles wit natuurlijk.
Iets verderop ligt Zahara de la Sierra, gebouwd tegen de top van een heuvel die voorzien is van een ommuurde toren. Die fortificatie gaat terug tot de Romeinen, werd bijgepoetst door de Arabieren en vervolgens weer door de Spanjaarden. De witte bebouwing vormt een adelaarsnest waarbij stratenplan en architectuur van Arabische oorsprong zijn. In Marokko vind je dezelfde aanpak. Noord-Afrika is niet zo ver van hier verwijderd. Dat continent is iets verderop is bij helder weer te zien vanaf het hoge gebergte.
Als ik tegen het middaguur de auto aan de voet van het dorp parkeer, vertel ik mijn nichtje en haar man enthousiast over een eerder verblijf hier in 2008. Toen bivakkeerden de dame en ik een week iets verderop in een huisje aan de rivier. We klimmen omhoog door de straatjes en genieten van het uitzicht. Aan de noordkant ligt een stuwmeer. Veel olijfbossen tegen een lichtgekleurde ondergrond.
Na de lunch rijden we richting Grazalema waarvoor we via een bochtige weg de Puerto de las Palomas van 1.189 m. over moeten. Grazalema doen we uiteraard te voet. Het witte dorpje heeft met 2.100 mm de hoogste neerslag van heel Spanje. Meer dus dan de Costa Verde aan de Golf van Biskaje waar 2.000 mm bereikt wordt. Stijgingsregens door de aanwezigheid van hoge bergen. Een rustig plaatsje, en dan weer terug naar Ronda.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten