We skaten een bekende route. Ineens staan we bij Heukelom voor een zwik vreemdsoortige figuren. Het snoepje-van-de-dag. Klein geluk. Niet te plannen. In het veld staan 200 vogelverschrikkers opgesteld. Correctie: het blijken 'vogelverleiders' te zijn. Dat lezen we op een bord. Bovendien staat er een clubje mannen, met achter in een bakkie een nieuwe pop onder een kleed. 'Die gaan we hier begraven', zegt Paul Spapens. 'In Heukelom is ooit iemand vermoord'. Wij mogen ons opstellen tussen de zwijgende verleiders en Spapens, bestuurslid ‘Vogelverleiders’, maakt van een afstandje foto's. Zelf zet ik de skaters op mijn iPhone.
Oisterwijk kreeg 800 jaar geleden stadsrechten. Dat vieren ze daar met onder meer de opstelling van deze figuren. Het zouden er best wel ‘s 800 kunnen worden. Iedereen is uitgenodigd een bijdrage te leveren.
Na de koffie bij ‘De Druiventros’ passeren we op de terugweg een flinke moestuin. De eigenaar daarvan heeft langs de weg op een veilingkistje wat van de oogst staan. Ik koop een pond breekboontjes voor €1, hoewel mijn koelkast uitpuilt. Na de lunch maak ik een frisse zomersalade makreel en schuif daarmee alle andere ideeën voor het avondeten even opzij. Van de jongedame kreeg ik eerder deze week een kaart met de aanmoediging ‘Laten we dan plannen dat we niks plannen’. En zo geschiedt in de stad Den Bosch.
Voor deze zomersalade snijd ik in kleine blokjes: drie filets gerookte makreel (Lidl), een ontpitte trostomaat, vier lente-uitjes, een augurk, een kwart rode paprika, twee ons gekookte en afgekoelde breekboontjes. Dat hussel ik door elkaar in een schaal samen met twee theelepels kappertjes, zout, veel gemalen peperkorrels, wijnazijn en een flinke dot olijfolie. Het geheel verdwijnt in de koelkast.
’s Avonds serveer ik de salade op een ‘bedje van’ ijsbergsla, voorzien van aceto balsamico en olijfolie. Het geheel garneer ik met wat zwarte olijven en een flinke plak geroosterd brood met allioli. Klein geluk, nu dan in eigen tuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten