'Aperitivo' in Crema

Mijn neef noemt zijn woonplaats Caravaggio een dood stadje. 'Ik ben blij dat we het Santuario Santa Maria del Fonte hebben. Daarheen kun je een aardig wandelingetje maken. Verder is het stil'. Om te demonstreren hoe andere plaatsjes in de omgeving er in slagen om een meer bruisende indruk te maken, bezoeken we op zaterdagmiddag Cologno al Serio. Een oud stadje dat al bestond voordat de Romeinen er verschenen. Over de herkomst van de naam bestaan verschillende verhalen. Eén spreekt over een machtige heer Colonus, en een andere ziet een verband met het boerenbedrijf. Als onderdeel van de Venetiaanse Republiek gaat het de inwoners vanaf 1421 voor de wind. Mooie gebouwen, stadspoorten en muurresten getuigen van het rijke verleden van dit levendige stadje.

Ook Crema is 'vivace'. Ik was er al eerder en op 30 april en 1 mei bezoek ik het opnieuw. Zaterdagavond eten we er in een restaurant van het type dat in Nederland onbekend is. Eten bij 'de Italiaan' betekent in dit geval aan tafel gaan in een zaal zonder enige opsmuk waar het personeel makkelijk 80 personen in een hoog tempo kan bedienen, waar het eten prima is, de muziek ontbreekt en ik me na afloop als gastheer bij de kassa afvraag waarom de pizza-aanbieding op woensdag 'thuis' naar kwaliteit en prijs nog niet in de buurt komt van wat ik hier op mijn ' scontrino' vind.

Op zondag zijn we er weer in Crema voor een namiddagwandeling in de drukke hoofdstraat. ' Flaneren'. Ook Crema was lange tijd ' Venetiaans' en de gebeeldhouwde Venetiaanse leeuw getuigt daarvan. Mijn neef groet mensen uit Caravaggio die hier te voet 'baantjes trekken'. Ook zij lijken Crema voor deze activiteit te verkiezen boven hun eigen woonoord. We nemen plaats op een van de terrassen. In tegenstelling tot het restaurant van de vorige avond, zijn de prijzen van een ander niveau. Maar - en dat is een ontwikkeling van de laatste jaren - we worden door de dame die ons bedient, nadrukkelijk uitgenodigd om ons binnen van het buffet te bedienen. 'Aperitivo', een soort tegenhanger van het Spaanse tapasgebruik. Volgens mijn familie is dit inmiddels zo populair, dat Italianen bij twee drankjes voldoende ' hapjes' scoren om daarmee de avondmaaltijd thuis uit te sparen. Zeker in de grote steden, zoals Milaan. Ik pak een bord en inspecteer het uitgebreide buffet, daarbij geassisteerd door mijn nichtje. Let wel: ik doe dit alleen uit nieuwsgierigheid.