Guus Meeuwis en het licht

In Delft begon voor Guus Meeuwis de victorie. Dat hij daar 'het licht' zag, wist ik écht niet. Maar als we met het Bosch' Kelder Genootschap in de ondergrondse krochten van K.S.V. Sanctus Virgilius staan, maakt de gids ons dit feit met plezier duidelijk. Op dat moment bevindt de hele bubs zich in de repetitieruimte. De Katholieke Studenten Vereniging stelt die met apparatuur en al gratis beschikbaar aan beginnende bandjes. Uit het verhaal blijkt dat Delft op het gebied van cabaret- en muziektalent een soortement Voldendam is. En 'onze' Guus werd daar in 1994 eerste op het AHC-Studentenfestival. Inderdaad, met 'Het Is Een Nacht'. In oorsprong ongetwijfeld een drinklied, al zegt Wikipedia iets anders: van studenten wordt immers verondersteld dat zij tot in de vroege uurtjes flink jeppen. Als we ons naar een andere ruimte begeven, horen we de oude bieraanslag onder onze schoenzolen een plakkend geluid maken.

Delft is inmiddels niet meer zo'n vreemde stad meer me. Bovendien is het op 28 mei 2011 lekker weer en hoef ik mijn kraag geen moment op te zetten. Mijn muts heb ik thuisgelaten. En vanavond slaap ik niet in een hotel, maar lekker bij familie in Den Haag. Goed geregeld, maar zo ver is het nog niet, want ons bezoek is nauwelijks halverwege. Bovendien gaat de zon ook hier pas laat onder in deze tijd van het jaar. Als dit door mijn kop gaat, realiseer ik me dat het eerste couplet van Guus' populaire lied 'Brabant' vandaag mooi niet opgaat.

We lunchen in het Stads-koffyhuis aan de Oude Delft, op een worp afstand van Sanctus Virgilius. Lekker eten, gezellig druk, prima sfeer, leuke mensen en een innovatief toilet. Ik heb absoluut geen heimwee naar mijn provincie, zoals Guus in het tweede couplet voorschrijft. Sterker nog: iemand kon zich op Aswoensdagavond jl. zelfs voorstellen dat ik Den Bosch verruilde voor deze prachtige stad. Geen gek idee, want ook op dat late moment was er in deze plaats-zonder-carnaval voldoende sfeer.

Het lied 'Brabant' is in mijn omgeving al tijden een hit. Het maakt dankbaar gebruik van alle vooroordelen die er hier over elders bestaan. Zou bij ons echt het licht langer aan zijn? Het Volkslied voor alle brabo's zal het waarschijnlijk nooit worden, want de tekst verwijst slechts naar De Peel, De Kempen en De Meierij. Streken in oostelijk Brabant waar Guus vanuit Tilburg met de fiets kan komen.

Ik maak er geen geheim van: dit 'Brabant' vertolkt niet mijn beeld. Wél vind ik het bijzonder als ik waar dan ook ter wereld iemand hoor praten met een zachte 'g'. Dan zijn we 'bekant femielje, za'k mar zegge, witte nie'. Maar misschien is ook dat een vooroordeel.