Dagboek Nieuw-Zeeland (47); jan-van-gent

05/05

Gids Graham van Gannet Safaris Overland heet ons om 09.30 uur welkom in Clifton Bay voor een toer van drie uur over privéterrein (langs en vooral) boven Hawke’s Bay. Aan zee gaan de steile wanden 150 m naar beneden.

Het schiereiland werd in de 19de eeuw gekocht door een afgezwaaide officier die in Brits-Indië gediend had. Hij ging in NZ schapen houden. Zijn huis had hij in stukken gezaagd en in een eigen schoener meegevoerd om op die manier direct in een onderkomen te voorzien. Inmiddels is de zesde generatie Gordon aan zet. Een deel land van het ‘cattle station’ werd in de loop van de tijd verkocht. Op dat deel wordt niet meer geboerd sinds de rijke Amerikaan Julian Robertson het in 2001 overnam en er een golfresort op bouwde. De aanleg is gedaan in goed overleg met het ‘buurtcomité’. Vertegenwoordigers daarvan tonen zich, als wij ernaar vragen, tevreden met de instelling van deze eigenaar. Met het oog op het vasthouden van water voor de exploitatie is er veel bos herplant.

Op het uitkijkpunt bij de kliffen zien we in de verte de besneeuwde toppen van de vulkanen die we zondag passeerden. De weg onder langs de steile hellingen is voorlopig gesloten. Nog niet zolang terug zijn twee wandelaars door een onverwachte steenlawine flink gewond geraakt. Wij blijven dus boven.

Het grasland is zeer heuvelachtig en het kent kloven en bulten. Een fijnmazig hek omgeeft een vogelreservaat waar 140 kiwi’s leven; een deel van de dieren is voorzien van een zendertje.

Halverwege stoppen we bij een baai waarvoor de naam Kidnappers Bay is bedacht door kapitein Cook. Zijn tolk - afkomstig uit de Zuidzee - werd tijdens ‘onderhandelingen’ in de baai, op enig moment ‘ontvoerd’ door de Maori’s. Cook liet het vuur openen en in de consternatie zwom de tolk terug naar de boot van de Engelse ‘ontdekkingsreiziger’.

Dan komen we aan bij een grote kolonie van zo’n 3.000 jan-van-genten. Een natuurfilm in het echt. Fantastisch. We blijven er van zeer dichtbij naar kijken. De dieren foerageren bij voorkeur in een visrijk zeereservaat 20 km verderop.

Daar duiken ze met 140 km p/u de zee in, gaan tot 25 diep, pakken hun prooi en schrokken deze op het water naar binnen. ‘Gannet’, licht Graham toe, zou in het Engels schrokop betekenen. Later lees ik op Wiki dat gannet en (jan-van-)gent etymologisch eenzelfde voorvader delen.

Graham is in het busje uiteraard vaak aan het woord. Ook hij heeft een ‘eigenaardigheid’ waar wij in het begin wat aan moesten wennen. NZ hebben het over igg (egg), pirents (parents), lift (left). cireful (careful), repire (repaire).

Na een smakelijke lunch bij Hygge in Clifton Bay, Te Awanga gaan we voor een ‘toetje’ naar de proeverij van Winery Clearview. Na drie gratis bodempjes gaat een fles chardonnay mee. We zoeken de auto op die geparkeerd staat onder wat boompjes waaraan avocado's groeien en gaan weer op weg.

We rijden naar een piek van 399 m in het Te Mata Park om te genieten van een spectaculair uitzicht over 360 graden. Tot besluit bezoeken we de kleurrijke en goed onderhouden Art Deco-gebouwen van Hastings.

Een volle dag.

's Avonds luister ik lui naar Norah Jones (op gitaar) met het nummer 'Tell your mama'. 'So laid back'. (klik)