€1

Belangrijk in verhalen over je verblijf elders is 'het weer'. Zeker zo populair is het onderwerp 'wat iets kost'. Nou, ook voor dat laatste ben je hier op Tenerife aan het goede adres. Ik beperk me tot dagelijkse dingen: eerste levensbehoeften, zeg maar. Met als uitgangspunt de vraag 'wat ik voor één euro kan kopen'. En eerlijk is eerlijk: ik gniffel wanneer ik nu thuiskom met zaken waarvoor ik in Nederland (soms meer dan) het dubbele betaal.

Brood. Dat haal ik hier vers om de hoek, zowel 's morgens als 's avonds. Voor één euro krijg ik twee á drie breed uitgevallen stokbroodjes in de categorie 'bruin'. Voldoende voor ontbijt en onderweg (in de bergen/op het strand). Brood eet ik 'bij en met alles', dus soms moet ik wat bij halen en het is werkelijk overal versgebakken te koop. Te beleggen met mortadella, ik noem maar een mogelijkheid, van één euro per ons. 

Makreeltjes, recht uit zee. Twee stuks voor één euro. Lekker met zout, peper en knoflook in de olie gebakken. Ze worden op verzoek nog voor je schoongemaakt ook nog ook nog. Ik heb er meer dan voldoende aan. Voor hetzelfde bedrag haal ik bij de slager een lap van 150 gram zeer mager rundsvlees. Dertig seconden bakken aan weerszijden; op het bord zout, peper en citroen toevoegen. Een glas wijn past hier perfect bij. Uit de categorie 'gemakkelijk drinkbaar' is dat bijvoorbeeld de witte 'Fidencio', die voor 99 cent helemaal uit La Mancha wordt gehaald.

Een groene paprika van kalebasformaat kost minder en een zeer zoet rood exemplaar net iets meer dan de gestelde euro. Kan je twee dagen mee doen. Zeker als je de groentehap aanvult met kikkererwten. Daarin verwerk ik stukjes salami van Montañés en die kost inderdaad exact €1. Een tablet chocolade, lekker bij de koffie/thee na het eten: €1,07. En dan is dat de uitvoering met 72% cacao, voorzien van 'pepitas de cacao tostados': met van die geroosterde stukjes cacao. In no time is zo'n stuk van een ons verdwenen.

Als je dit soort prijzen in aanmerking neemt, is het niet verwonderlijk dat je in de lokale restaurants een dagmenu kunt eten voor €8. Dan moet je als toerist wel de aanwezigheid van Spaanse gasten op de koop toe nemen. Die praten hard, hebben oma plus kroost bij zich en kijken ondertussen ook nog enthousiast naar de tv's die links en rechts staan. Wie hier auto rijdt, betaalt voor een liter (gewoon of diesel) rond de euro. En wie rookt, voor de de dure Marlboro €2,80. De inheemse productie gaat van de hand voor ongeveer één euro per pakje. Ongeacht de prijs dragen de stickers dezelfde tekst: 'Fumar mata', aan roken ga je kapot. In Nederland ben je veel duurder uit; zeker weten.