Op 30 januari 2012 lunch ik in Bodegón Tocuyo, Tenerife. Voor mij staan wat borden en schaaltjes met koude lekkernijen. Ik peuzel met smaak en luister naar het gemurmel van stemmen in de bar. De muziek staat op een aangenaam volume. Engelstalig. Ineens denk ik aan André Hazes. De associatie is zo gemaakt: op de achtergrond kweelt Kenny Rogers 'She believes in me'. Hiermee had hij in 1979 de hit van zijn leven. In hetzelfde jaar zette Will Tura het op de plaat met als titel 'Zij gelooft in mij'.
Hazes kwam twee jaar later op de proppen met - buiten de titel - een eigen tekst. En daar denk ik nu dus aan: 'Sai siet toekomst in ons allebai'. Dat woordje 'in' zet me voor een raadsel. Ziet ze die toekomst ook als een gedeelde tijd?
De volgende song is nog veel ouder: 'I love Paris'. Geschreven door Cole Porter in 1953 en in die tijd bijzonder populair bij ons thuis. Ik heb de vertolking door Frank Sinatra, Nat King Cole en Ella Fitzgerald beslist op vinyl in de kast staan. De stem van Ellla vult de ruimte in San Cristóbal de la Laguna. Ik wed dat als ik nu mijn zus Nelly opbel die in Italië woont, en mijn mobiel bij de luidspreker houd, ze aan de andere kant direct weet van wie deze uitvoering is. Om vervolgens feilloos mee te zingen. Bijna 81 is ze en voorzien van geweldige stembanden.
In 1953 begon ik aan de lagere school. Mijn oudere zussen hadden me wat Engels geleerd en 'I love Paris' vond ik prachtig.
Hoewel zij van de grieten thuis niet de mooiste stem had meegekregen, was het vooral zus Ricky die dit lied graag zong. Met enthousiasme en flair bracht ze de tekst alsof ze Parijs nog beter kende dan Den Bosch. Dat was zeker niet zo en ik vraag me in Tocuyo af of ze in 1953 al wel een paspoort had. Met of zonder dat document zocht ze in haar leven de grenzen van haar bestaan op.
Op 5 november 2010 bezocht ik dit etablissement voor het eerst. Een week eerder mocht ik 'voorgaan' bij de begrafenis van Ricky. Tot mijn entree in de bar had ik op Tenerife mijn mond nog niet opengedaan in het Spaans. Vandaag is hetzelfde personeel aan het werk. Ik zie geen enkele reden om te refereren aan ons eerdere onderhoud.
De snelheid van het menselijk brein kent geen begrenzer. Neurologisch is 1953 om de hoek. De lineaire opbouw van de kalender kan iets heel lang geleden laten lijken. Ons geheugen maakt er de kachel mee aan. Ella Fitzgerald heeft haar liefde voor Parijs bezongen. Ik bestel nog een bordje jamón serrano, een colaflesje wijn en proost op mijn zusjes. Zij leerden mij van jazz te houden. Santé dames!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten